In 1950 voltooide de Amerikaanse componist Aaron Copland (1900-1990) het muzikale werk Twelve Poems of Emily Dickinson. Het is zijn langste werk voor solozang, geschreven voor sopraan en piano. De eerste uitvoering vond plaats met de zangeres Alice Howland.

Coplands begon met het gedicht “Omdat ik niet kon stoppen voor de dood”. Zelf beschrijft hij haar poëzie als “taal die fris, nauwkeurig, volkomen uniek en zeer Amerikaans was”. En: “Ik heb dit nooit bedoeld als een liederencyclus. Elk nummer is bedoeld om op zichzelf compleet te zijn, maar ik geef er de voorkeur aan dat ze als een cyclus worden gezongen. Ze lijken een cumulatief effect te hebben.”

Een uitvoering uit 1952 van Aaron Copland (piano) en Martha Lipton (mezzo-sopraan) is te beluisteren via Youtube.