Emily Dickinson – Gedichten

Welkom

Emily Dickinson (1830-1886) schrijft fascinerende gedichten. Haar intense aandacht voor het alledaagse verbindt zij met de universele geheimen van het leven. Dat maakt haar gedichten raadselachtig. Haar eigenzinnige en staccato dichtkunst klinkt modern. Deze vertalingen zijn niet bedoeld om haar raadsels op te lossen, maar willen wel haar intrigerende dichtkunst toegankelijker maken.

De opzet is om wekelijks nieuwe vertalingen toe te voegen. De index geeft een overzicht van de vertaalde gedichten; alfabetisch gerangschikt op de beginregel van het origineel. Een register van veel voorkomende thema’s bij Emily Dickinson wordt uitgewerkt. Haar geliefde dieren en planten krijgen een gezicht. En lees meer …

My period had come for Prayer

My period had come for Prayer –
No other Art – would do –
My Tactics missed a rudiment –
Creator – Was it you?

God grows above – so those who pray
Horizons – must ascend –
And so I stepped upon the North
To see this Curious Friend –

His House was not – no sign had He –
By Chimney – nor by Door –
Could I infer his Residence –
Vast Prairies of Air

Unbroken by a Settler –
Were all that I could see –
Infinitude – Had’st Thou no Face
That I might look on Thee?

The Silence condescended –
Creation stopped – for Me –
But awed beyond my errand –
I worshipped – did not “pray” –

J564/F525/1862

Mijn tijd van Bidden was gekomen –
Geen andere Kunst – zou voldoen –
Mijn Methoden misten een Fundament –
Schepper – Was u dat?

God groeit daarboven – dus zij die bidden
Moeten Horizonnen – bestijgen –
En zo stapte ik op het Noorden af
Om deze Nieuwsgierige Vriend te zien –

Zijn huis was er niet – taal noch teken van Hem ¬–
Geen Schoorsteen – geen Deur –
Waaruit ik zijn Verblijfplaats kon opmaken –
Uitgestrekte Prairies van Lucht

Door geen Kolonist verstoord –
Waren alles wat ik kon zien –
Oneindigheid – Hebt Gij geen Gezicht
Dat ik naar U kan kijken?

Stilte stemde ermee in –
De Schepping stond stil – voor Mij –
Maar onder de indruk van mijn missie –
Was ik in gebed – “sprak” het niet –

[“Period”: tijdsduur, maar natuurlijk ook menstruatie, maandstonde!
“North”: in de bijbel wordt wel van God gezegd dat hij uit het Noorden komt (Job 37,22).]

We learned the Whole of Love

We learned the Whole of Love –
The Alphabet – the Words –
A Chapter – then the mighty Book –
Then – Revelation closed –

But in Each Other’s eyes
An Ignorance beheld –
Diviner than the Childhood’s –
And each to each, a Child –

Attempted to expound
What Neither – understood –
Alas, that Wisdom is so large –
And Truth – so manifold!

J568/F531/1862

We leerden Alles over Liefde –
Van A tot Z – de Woorden –
Een Hoofdstuk – toen het machtige Boek –
En – met Openbaringen afgesloten –

Maar in Elkaars Ogen
Zagen wij Iets Ongewetens –
Goddelijker dan uit de Kindertijd –
Een Kind te zijn, voor elkaar –

We probeerden uit te leggen
Wat geen van beiden – begreep –
Helaas, die Wijsheid is zo enorm
En Waarheid – heeft zoveel kanten!

[“Mighty Book” verwijst waarschijnlijk naar de bijbel. “Revelation” is zowel het boek Openbaringen waarmee de bijbel afsluit, als wat geopenbaard wordt (algemeen). Het “closed” zegt ook dat het klaar is, dat we voldoende geleerd hebben.]

The Winters are so short

The Winters are so short –
I’m hardly justified
In sending all the Birds away –
And moving into Pod –

Myself – for scarcely settled –
The Phebes have begun –
And then – it’s time to strike my Tent –
And open House – again –

It’s mostly, interruptions –
My Summer – is despoiled –
Because there was a Winter – once –
And al the Cattle – starved –

And so there was a Deluge –
And swept the World away –
But Ararat’s a Legend – now –
And no one credits Noah –

J403/F532/1862

De Winters zijn zo kort –
Ik heb amper reden
Om alle vogels weg te sturen –
En zelf mijn Nest op te zoeken –

Want nauwelijks geïnstalleerd –
Zijn de Phoebes weer gekomen –
En dus – is het tijd om mijn Tent af te breken –
En het Huis open te zetten – opnieuw –

Het is meer een onderbreking –
Mijn zomer – is verknoeid –
Want er was – ooit – een Winter
En al het Vee – stierf er van de honger –

En er was ook een Zondvloed –
En vaagde de wereld weg –
Maar Ararat is – nu – een Mythe
En niemand gelooft meer in Noah –

[“Phebe”: Phoebe, een vogel die voornamelijk leeft van insecten. Een verouderde naam voor de Peewee (Sayornis Phoebe).
“Ararat” is de hoogste berg in Oost-Turkije, aan de grens van Azerbeidsjan. Voor joden, christenen en moslims is het een bijzondere berg, omdat de ark van Noach op de berg van Ararat strandde, na het zakken van het water van de zondvloed.]

I could die – to know

I could die – to know –
‘Tis a trifling knowledge –
News-Boys salute the Door –
Carts – joggle by –
Morning’s bold face –
———-stares in the window –
Were but mine –
———-the Charter of the least Fly –

Houses hunch the House
With their Brick Shoulders –
Coals – from a Rolling Load –
———-rattle – how – near –
To the very Square –
———-His foot is passing –
Possibly, this moment –
While I – dream – Here –

J570/F537/1862

Ik mocht sterven – om het te begrijpen –
Het is een nutteloze kennis –
Krantenjongens groeten de Deuren –
Karren – hobbelen voorbij –
Het Gezicht van de Ochtend –
———-staart stoer door het raam –
Had ik het maar –
———-het Handvest van het kleinste Vliegje –

Huizen halen hun Stenen Schouders op
En rukken tegen het Huis –
Kolen – van een wiebelende Wagen –
———-rammelen – zo – vlakbij –
Recht naar het Plein –
———-komt Zijn voetstap voorbij –
Mogelijk, op dit moment –
Dat – droom ik – Hier –

He gave away his Life

He gave away his Life –
To Us – Gigantic Sum –
A trifle – in his own esteem –
But magnified – by Fame –

Until it burst the Hearts
That fancied they could hold –
When swift it slipped its limit –
And on the Heavens – unrolled –

‘Tis Ours – to wince – and weep –
And wonder – and decay
By Blossoms gradual process –
He chose – Maturity –

And quickening – as we sowed –
Just obviated Bud –
And when We turned to note the Growth –
Broke – perfect – from the Pod –

J567/F530/1862

Hij gaf zijn Leven weg –
Voor Ons – een Gigantisch Bedrag –
Een kleinigheid – in zijn ogen –
Maar uitvergroot – door zijn Roem –

Tot hij de Harten brak
Die dachten hem vast te kunnen houden –
Toen hij snel zijn grens over gleed –
En zich boven in de Hemelen – liet zien –

Het blijft aan Ons – om te huiveren – en huilen –
En verbazen – en aftakelen
In het geleidelijke bloeiproces –
Koos hij – voor Rijpheid –

Was sneller – wij waren nog aan het zaaien –
En voorkwam Knopvorming –
En toen Wij de Groei wilden zien –
Barstte hij – compleet – uit de Dop –

[“It” gebruikt Emily Dickinson zowel voor het, hem of haar. Lastig om te bepalen wat zij precies voor ogen heeft. Gaat het om de persoon (hij), de daad (weggeven) of het object (leven)? Mogelijk laat Emily Dickinson het met opzet open.
Het gedicht is waarschijnlijk geschreven na de dood van Fraser Stearns, een vriend die stierf in de Amerikaanse Burgeroorlog.]

How many Flowers fail in Wood

How many Flowers fail in Wood –
Or perish from the Hill –
Without the privilege to know
That they are Beautiful –

How many cast a nameless Pod
Upon the nearest Breeze –
Unconscious of the Scarlet Freight –
It bear to Other Eyes –

J404/F534/1862

Hoeveel Bloemen komen in het bos niet in bloei –
Of vergaan bij de Heuvel –
Zonder het voorrecht te weten
Dat ze Prachtig zijn –

Hoevelen werpen een naamloze Peul
In de eerstvolgende Bries –
Niet bewust van de Scharlaken Vracht –
Die het voor Andere Ogen voortbrengt –

I pay – in Satin Cash

I pay – in Satin Cash –
You did not state – your price –
A Petal, for a Paragraph
It near as I can guess –

J402/F526/1862

Ik betaal – Contant in Satijn –
U hebt uw prijs – niet opgegeven –
Een bloemblaadje, per Alinea
Bij benadering, denk ik –