Emily Dickinson

I measure every Grief I meet
With narrow, probing, Eyes –
I wonder if It weighs like Mine –
Or has an Easier size.

I wonder if They bore it long –
Or did it just begin –
I could not tell the Date of Mine –
It feels so old a pain –

I wonder if it hurts to live –
And if They have to try –
And whether – could They choose between –
It would not be – to die –

I note that Some – gone patient long –
At length, renew their smile –
An imitation of a Light
That has so little Oil –

I wonder if when Years have piled –
Some Thousands – on the Harm –
That hurt them early – such a lapse
Could give them any Balm –

Or would they go on aching still
Through Centuries of Nerve –
Enlightened to a larger Pain –
In Contrast with the Love –

The Grieved – are many – I am told –
There is the various Cause –
Death – is but one – and comes but once –
And only nails the eyes –

There’s Grief of Want – and Grief of Cold –
A sort they call “Despair” –
There’s Banishment from native Eyes –
In sight of Native Air –

And though I may not guess the kind –
Correctly – yet to me
A piercing Comfort it affords
In passing Calvary –

To note the fashions – of the Cross –
And how they’re mostly worn –
Still fascinated to presume
That Some – are like My Own –

F550/J561/1863

Ik neem de maat van elk Leed dat ik zie
Met scherpe, indringende Ogen –
Vraag me af of het drukt als het Mijne –
Of een Lichtere maat heeft.

Vraag me af of Zij het al lang droegen –
Of dat het net opgekomen is –
Van de Mijne kan ik geen Datum geven –
Het voelt al zo oud, die pijn –

Vraag me af of het pijn doet om te leven –
En of Zij daar moeite mee hebben –
En – als Zij een keuze konden maken –
Die niet liever zou zijn – om dood te gaan –

Merk dat Sommige – chronische patiënten –
Op den duur, weer een glimlach laten zien –
Als bootsten zij een Lamp na
Die heel weinig Olie heeft –

Vraag me af als de Jaren opgelopen zijn –
Een paar Duizend – of op het Letsel –
Dat hen vroeger pijn deed – zo’n lange tijd
Enige Balsem voor hen kon bieden –

Of zouden zij nog steeds met pijn voortgaan
Door Eeuwenlange Weerstand –
In het licht van een groter Pijn
Als het Tegengestelde van Liefde –

Zij die Lijden – zijn met velen – is me verteld –
De oorzaak is divers –
Dood – is er één – en komt maar eens –
En spijkert alleen de ogen dicht –

Er is Leed vanwege Gebrek – vanwege Kou –
Een soort die ze “Wanhoop” noemen –
Er is Uitsluiting van Bekende Gezichten –
In de eigen vertrouwde Omgeving –

En hoewel ik de soort niet precies
Kan raden – toch biedt het mij
Een indringende Troost
Als ik langs de Kruisweg ga –

Om de maten op te nemen – van het Kruis –
En hoe die meestal gedragen worden –
Steeds geneigd om te veronderstellen
Dat Sommige – gelijk zijn aan die van Mij –