Emily Dickinson – Pagina 4

Expanse cannot be lost

Expanse cannot be lost –
Not Joy, but a Decree
Is Deity –
His Scene, Infinity –
Whose rumor’s Gate was shut so tight
Before my Beam was sown,
Not even a Prognostic’s push
Could make a Dent thereon –

The World that thou hast opened
Shuts for thee,
But not alone,
We all have followed thee –
Escape more slowly
To thy Tracts of Sheen –
The Tent is listening,
But the Troops are gone!

J1584/F1625/1883

De Weidsheid kan niet verloren gaan –
Geen Vreugde, maar een Gebod
Komt van God –
Zijn Plek is, de Oneindigheid –
Wiens mythische Poort zo stevig gesloten was
Voor mijn Boom was geplant,
Dat zelfs een hypothetisch duwtje
Er geen Deuk in kon maken.

De Wereld die jij hebt geopend
Sluit zich voor jou,
Maar niet alleen,
Wij allemaal hebben je gevolgd –
Een langzamer vlucht
Naar jouw uitgestrektheid van Pracht –
Heel de Tent luistert,
Maar de Troepen zijn weg!

“Expanse”: uitgestrektheid, weidsheid. Emily Dickinson gebruikt het begrip vaak voor de hemel. Dan beperkt ze zich niet tot het christelijke hiernamaals, maar duidt ze een ‘ruimte’ aan, grootser dan onze wereld, grootser dan mensen bevatten kunnen.
“Tent”: soldaten (in deze context: alle nabestaanden).
“Troops”: troepen, en hiermee wordt Gilbert bedoeld.
Het gedicht is het slot van een brief die ze naar Susan Dickinson stuurde, kort na de dood van haar zoon Gilbert. Emily Dickinson schrijft daarin dat Susan en zij “voortgaan als beladen boten in het donker van de nacht. Hoewel er geen koers is, is er grenzelosheid.” In de tweede strofe richt zij zich tot Gilbert die gestorven is.
De regels 5-8 komen ook in twee andere gedichten voor (1616 en 1627).

The Clock strikes One

The Clock strikes One
That just struck Two –
Some Schism in the Sum –
A Vagabond from Genesis
Has wrecked the Pendulum –

J1569/F1598/1883

De Klok slaat Eén
En die had net Twee keer geslagen –
’n Schisma in de Uitkomst –
Een Vagebond uit Genesis
Heeft de Slinger vernield –

Vier versies zijn er van dit gedicht. Drie staan in brieven die gestuurd zijn naar aanleiding van een huwelijk of verloving. Emily Dickinson geeft haar ironische kijk op het huwelijk, van twee die een worden.
Interessante variant voor “Vagabond” (regel 4): “Sorcerer” (Tovenaar).

Climbing to reach the costly Hearts

Climbing to reach the costly Hearts
To which he gave the worth,
He broke them, fearing punishment
He ran away from Earth –

J1566/F1626/1883

Klimmend om bij de dierbare Harten te komen
Waaraan hij waarde hechtte,
Brak hij ze, en bang voor straf
Rende hij weg van de Aarde –

Verzonden naar Susan Dickinson, kort na de dood van haar zoon Gilbert. Een andere versie
stuurde Emily Dickinson later aan Margaret, dochter van Thomas Higginson. Haar zusje Louise was gestorven.

In memory of your Little Sister

Who “meddled” with the costly Hearts
to which she gave the worth
and broke them – fearing punishment,
she ran away from Earth –

Ter nagedachtenis aan je Kleine Zusje

Zij die de dierbare Harten “aanraakte”
Waaraan zij waarde hechtte,
En die brak – uit angst voor straf,
Rende zij weg van de Aarde –

To the bright east she flies

To the bright east she flies,
Brothers of Paradise
Remit her home
Without a change of wings
Or Love’s convenient things
Enticed to come.

Fashioning what she is,
Fathoming what she was,
We deem we dream –
And that dissolves the days
Through which existence strays
Homeless at home.

J1573/F1603/1883

Naar het heldere oosten vliegt ze,
Broeders van de Hemel
Breng haar naar huis
Overreed haar te komen
Met dezelfde vleugels
Of de gebruikelijke Hartelijkheden

We Fantaseren over wie ze is,
Doorgronden wie ze was,
We denken te dromen –
En daarmee verdoen we de dagen
Waaronder het bestaan dwaalt
Dakloos thuis.

Uit een brief aan Maria Whitney, waarin Emily Dickonson over haar moeder schrijft, die het jaar daarvoor gestorven is. In een brief aan Mrs Holland schreef ze over haar relatie met haar moeder: “Moeder en wij de kinderen waren nooit intiem toe we klein waren ¬– maar mijngangen onder dezelfde grond komen elkaar tegen en toen zij ons kind werd, kwam de genegenheid.”
“Change of wings”; met dezelfde vleugels voor de vogel (kleding voor de moeder).

Not probable – The barest Chance

Not probable – The barest Chance –
A smile too few – a word too much
And far from Heaven as the Rest –
The Soul so close on Paradise –

What if the Bird from journey far –
Confused by Sweets – as Mortals – are –
Forget the secret of His wing
And perish – but a Bough between –
Oh, Groping feet –
Oh Phantom Queen!

J346/F678/1862

Niet waarschijnlijk – De kleinste Kans –
Een glimlach te weinig – een woord te veel
En even ver van de Hemel als de Rest –
Zo dicht is de Ziel bij de Hemel –

Wat als een vogel van verre reizen
In de war van Zoetigheden – zo – zijn stervelingen –
Het geheim van zijn Vleugels vergeet
En omkomt – nog maar een tak te gaan –
Oh, Tastende voeten –
Oh, Spookkoningin!

“Paradise”: meestal het hemels paradijs, kortweg de hemel.

How slow the Wind – how slow the Sea

How slow the Wind – how slow the Sea –
how late their Feathers be!

J1571/F1607/1883

Zo traag is de Wind – zo traag de Zee –
Zo laat zijn hun Veren!

Emily Dickinson schreef dit kattenbelletje, toen ze haar voet had verstuikt en het net wat beter ging.

Forever honored be the Tree

Forever honored be the Tree
Whose Apple Winterworn
Enticed to Breakfast from the Sky
Two Gabriels Yestermorn –
They registered in Nature’s Book
As Robins – Sire and Son –
But Angels have that modest way
To screen them from Renown –

J1570/F1600/!883

Eeuwige Roem voor de Boom
Wiens Appel de Winter overleefd
Verleid tot een Hemels Ontbijt
Voor twee Engelen, Gisterochtend –
Zij staan in het Boek van de Natuur ingeschreven
Als Roodborsten – Vader en Zoon –
Maar Engelen hebben hen op bescheiden wijze
Beschermd tegen Bekendheid –