Fame’s Boys and Girls,
who never die
And are too seldom born –
F892/J1066/1864
Legendarische Jongens en Meisjes,
Die nooit sterven
Worden hoogstzelden geboren –
Fame’s Boys and Girls,
who never die
And are too seldom born –
F892/J1066/1864
Legendarische Jongens en Meisjes,
Die nooit sterven
Worden hoogstzelden geboren –
Her sovreign People
Nature knows as well
And is as fond of signifying
As if fallible –
F893/J1139/1865
Haar soevereine Volk
Kent de Natuur heel goed
En ze wil het graag laten zien
Als het je zou ontgaan –
The Overtakelessness of Those
Who have accomplished Death –
Majestic is to me beyond
The Majesties of Earth –
The Soul her “Not at Home”
Inscribes upon the Flesh,
And takes a fine aerial gait
Beyond the Writ of Touch.
F894/J1691/1865
Dat je hen niet kunt inhalen
Die de Dood hebben volbracht –
Doet voor mij majestueuzer aan
Dan de Majesteiten van de Aarde –
Haar “Niet Thuis” schrijft
De Ziel op het Vlees,
En zet een mooie, luchtige gang in
Voorbij het Recht op Contact.
Further in Summer than the Birds –
Pathetic from the Grass –
A minor Nation celebrates
It’s unobtrusive Mass –
No Ordinance be seen –
So gradual the Grace
A pensive Custom it becomes
Enlarging Loneliness –
‘Tis Audiblest, at Dusk –
When Day’s attempt is done –
And Nature nothing waits to do
But terminate in Tune –
Nor difference it knows
Of Cadence, or of Pause –
But simultaneous as Same –
The Service emphasize –
Nor know I when it cease –
At Candles, it is here –
When Sunrise is – that it is not –
Than this, I know no more –
The Earth has many keys –
Where Melody is not
Is the Unknown Peninsula –
Beauty – is Nature’s Fact –
But Witness for Her Land –
And Witness for Her Sea –
The Cricket is Her utmost
Of Elegy, to Me –
F895/J1068/1865
Later in de Zomer dan met de Vogels –
Aandoenlijk vanaf het Gras –
Viert een kleine Natie
Haar onopvallende Mis –
Geen Orde van de Dienst te zien –
Zo gedragen komt de Genade
Het wordt een bezinnend Ritueel
Dat Eenzaamheid versterkt –
Het is het best Hoorbaar, in de Schemer –
Als de Dagelijkse Inspanningen zijn gedaan –
En de Natuur niets anders te doen heeft
Dan af te sluiten met een Deun –
Het kent geen variëteit
In Maat, of Pauze –
Maar zo gelijktijdig en steeds Hetzelfde –
Om de Dienst kracht te geven –
Ik weet ook niet wanneer het eindigt –
Met Kaarsen, gebeurt het hier –
Als de Zon opkomt – is het er niet –
Dit is het dan, meer weet ik niet –
De Aarde kent vele registers –
Waar geen Muziek is
Dat Land kennen we niet –
Schoonheid – is het Wezen van de Natuur –
Maar Getuige van Haar Land –
En Getuige van Haar Zee –
Is de Krekel Haar allersterkste
Klaaglied, voor Mij –
Van het gedicht zijn diverse versies met andere indelingen en waarbij strofen kunnen ontbreken. De hier gebruikte versie is de langste en waarschijnlijk ook de oudste. Er zijn kortere versies van vier strofen, waarbij de twee laatsten geheel verschillen:
Further in Summer than the Birds –
Pathetic from the Grass –
A minor Nation celebrates
It’s unobtrusive Mass –
No Ordinance be seen –
So gradual the Grace
A pensive Custom it becomes
Enlarging Loneliness –
Antiquest felt at Noon –
When August is burning low
Arise this spectral Canticle
Repose to typify –
Remit as yet no Grace
No Furrow on the Glow –
Yet a Druidic Difference
Enhances Nature now
Later in de Zomer dan met de Vogels –
Aandoenlijk vanaf het Gras –
Viert een kleine Natie
Haar onopvallende Mis –
Geen Orde van de Dienst te zien –
Zo gestaag komt de Genade
Het wordt een bezinnend Ritueel
Dat Eenzaamheid versterkt –
Echt Ouderwets voelt het rond de Middag –
Wanneer Augustus sindert
Verheft zich een spookachtige Lofzang
Die Rust moet symboliseren –
Het schenkt nog geen Genade
Geen Rimpel in de Gloed –
Maar toch een Spiritueel Verschil
Intensiveert nu de Natuur
Purple – is fashionable twice
This season of the year,
And when a soul perceives itself
To be an Emperor.
F896/J980/1865
Purper – is twee keer in de mode
Deze tijd van het jaar,
En als een ziel van zichzelf vindt
Dat het een Keizerin is.
She sped as Petals from a Rose –
Offended by the Wind –
A frail Aristocrat of Time
Indemnity to find –
Leaving on Nature a Default
As Cricket, or as Bee,
But Andes – in the Bosoms where
She had begun to lie.
F897/J991/1865
Ze haastte zich als Rozenblaadjes –
Gekrenkt door de Wind –
Een frêle Aristocraat om van de Tijd
Schadevergoeding te krijgen –
Door de Natuur in Gebreke te stellen
Als een Krekel was ze, of een Bij,
Maar als de Andes – in de Boezem waar
Ze was gaan liggen.