Presentiment – is that long Shadow – on the Lawn

Emily Dickinson

Presentiment – is that long Shadow –
———on the Lawn –
Indicative that Suns go down –

The Notice to the startled Grass
That Darkness – is about to pass –

F487/J764/1862

Een Voorteken – is die lange Schaduw –
———op het Gazon –
Een Aanwijzing dat Zonnen ondergaan –

Het Bericht voor het geschrokken Gras
Dat Duisternis – er aankomt –

“To pass”: passeren. Her woord heeft een dubbelzinnige betekenis: voorbijgaan en gebeuren.
Variant voor “The Notice” (regel 3): “Monition” (Waarschuwing).

You constituted Time

Emily Dickinson

You constituted Time –
I deemed Eternity
A Revelation of Yourself –
‘Twas therefore Deity

The Absolute – removed
The Relative away –
That I unto Himself adjust
My slow idolatry –

F488/J765/1862

U hebt de Tijd gegrondvest –
Ik beschouwde Eeuwigheid als
Een Openbaring van Uzelf –
Daarom was het dat God

Het Absolute – scheidde
Van het Relatieve –
En dat ik ten aanzien van Hem
Mijn onbeholpen idolatrie moet bijstellen –

“The Absolute”: het absolute, of het goddelijke.
“The Relative”: het relatieve, of het veranderlijke aardse.
“Slow”: traag, langzaam, onbeholpen.
Volgens veel studies gaat dit gedicht over het verschil tussen hemelse en aardse liefde. Een andere interpretatie (met mijn voorkeur) is dat Emily Dickinson haar geloof in de God van de eeuwigheid moet bijstellen. Het absolute kan niet gescheiden worden van het relatieve en beiden zullen verbonden blijven.
Variant voor “removed” (regel 5): “withdrew” (terugtrok).

My Faith is larger than the Hills

Emily Dickinson

My Faith is larger than the Hills –
So when the Hills decay –
My Faith must take the Purple Wheel
To show the Sun the way –

‘Tis first He steps opon the Vane –
And then – opon the Hill –
And then abroad the World He go
To do His Golden Will –

And if His Yellow feet should miss –
The Bird would not arise –
The Flowers would slumber on their Stems –
No Bells have Paradise –

How dare I, therefore,
———stint a faith
On which so vast depends –
Lest Firmament should fail for me –
The Rivet in the Bands

F489/J766/1862

Mijn Geloof is groter dan de Heuvels –
Dus als de Heuvels verdwijnen –
Moet mijn Geloof het Paarse Wiel nemen
Om de Zon de weg te wijzen –

Eerst stapt Zij over de Windwijzer –
En dan – over de Heuvel –
En daarna gaat Zij de Wereld door
Om haar Gouden Wil uit te voeren –

En als Haar Gele Stappen haperen –
Zou de Vogel niet opstaan –
Bloemen sluimeren op hun Stengels –
Het Paradijs geen Klokken hebben –

Hoe zou ik, daarom,
———durven besnoeien op een geloof
Waar zo ontzaglijk veel van afhangt –
Opdat het Firmament niet voor mij –
De Klinknagel in de Wielbanden begeven laat.

“Purple Wheel” – Emily Dickinson doelt op de schemering, wanneer de zon in purper verdwijnt. Symbolisch heeft het nog twee andere betekenissen. Allereerst is het ook het duister van de depressies, van de twijfel. Maar binnen de christelijke traditie staat het wiel ook voor het eeuwige, goddelijke rad van ontwikkeling.
“Bands”: Mogelijk verwijst het naar het Paarse Wiel. Denk daarbij aan de ijzeren band van een wagenwiel.
Varianten:
– voor “’Tis first” (regel 3): “You see” (Je ziet dat) of (zie je);
– voor “Bird” (regel 10): “Day” (Dag);
– voor “slumber on” (regel 11): “sleep opon” (slapen op);
– voor “Firmament” (regel 15): “Universe” (Universum) en “Deity” (Godheid).

Rest at Night

Emily Dickinson

Rest at Night
The Sun from shining,
Nature – and some Men –
Rest at Noon – some Men –
While Nature
And the Sun – go on –

F490/J714/1862

Ze rusten ‘s Nachts
De Zon van het schijnen,
De Natuur – en sommige Mensen –
Ze rusten in de Middag – sommige Mensen –
Terwijl de Natuur
En de Zon – doorgaan –

The World – feels Dusty

Emily Dickinson

The World – feels Dusty
When We stop to Die –
We want the Dew – then –
Honors – taste dry –

Flags – vex a Dying face –
But the least Fan
Stirred by a friend’s Hand –
Cools – like the Rain –

Mine be the Ministry
When thy Thirst comes –
Dews of Thessaly, to fetch –
And Hybla Balms –

F491/J715/1862

De Wereld – voelt Stoffig aan
Wanneer Ons einde komt en Sterven –
Dauw willen we – dan –
En Eerbetoon – smaakt droog –

Vlaggen – irriteren een Stervend gezicht –
Maar het kleinste Zuchtje
Opgewekt door de Hand van een vriendin –
Brengt Verkoeling – als Regen –

Laat het Mijn Verzorging zijn
Wanneer jouw Dorst komt –
Om Thessaalse Dauw, te halen –
En Balsems van Hybla –

“Flags” – bedenk dat dit gedicht geschreven is tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. De omgekomen soldaten werden met veel vlagvertoon begraven.
“Ministry”: verzorging, dienstbetoon, maar ook geestelijk ambt. Het laatste klinkt zeker door in dit gedicht. Alsof het haar ambtelijk werk is.
“Thessaly”: Thessalië, een vruchtbare streek in Griekenland.
“Hybla”: stad in Sicilië, in de oudheid bekend om haar verzachtende honing.

To offer brave assistance

Emily Dickinson

To offer brave assistance
To Lives that stand alone –
When One has failed to stop them –
Is Human – but Divine

To lend an Ample Sinew
Unto a Nameless Man –
Whose Homely Benediction
No other – stopped cared to earn –

F492/J767/1862

Kordaat hulp bieden
Aan Wie op zichzelf leven –
Toen Men ze daarvan niet kon weerhouden –
Is Menselijk – maar Goddelijk is het

Een Naamloze Mens
Stevig onder de Arm te nemen –
Wiens Eenvoudige Zegen
Geen ander – iets kon schelen –

“Lend an Sinew”: letterlijk: een zenuw, of pees aanbieden.
Variant voor ”One” (regel 3): “You” (Jij).

When I hoped – I recollect

Emily Dickinson

When I hoped – I recollect
Just the place I stood –
At a Window facing West –
Roughest Air – was good –

Not a Sleet could bite me –
Not a frost could cool –
Hope it was that kept me warm –
Not Merino shawl –

When I feared – I recollect
Just the Day it was –
Worlds were lying in the Sun –
Yet how Nature froze –

Icicles upon my soul
Prickled Blue and Cool –
Bird went praising everywhere –
Only Me – was still –

And the Day that I despaired –
This – if I forget
Nature will – that it be Night
After Sun has set –
Darkness intersect her face –
And put out her eye –
Nature hesitate – before
Memory and I –

F493/J768/1862

Toen ik geloof had – ik kan me nog precies
De plaats herinneren waar ik stond –
Bij een Raam op het Westen –
Deed de meest snijdende Lucht – goed –

Geen IJzel kon me kwetsen –
Geen vorst kon me vernikkelen –
Hoop was het wat mij warm hield –
Niet een dikke, wollen Sjaal.

Toen ik angst had – ik kan me nog precies
De Dag herinneren wanneer het was –
Werelden lagen in de Zon¬ –
Maar toch hoe de Natuur bevroor –

IJspegels op mijn ziel
Ze prikten Blauw en Koud –
Overal begonnen vogels hun lofzang –
Alleen Ik – was stil –

En de Dag dat ik wanhopig was –
Als ik die – vergeet
Zal de Natuur – het Nacht laten worden
Na het ondergaan van de Zon –
Duister haar gezicht doorkruisen –
En Haar de ogen uitsteken –
De Natuur zal aarzelen dat te doen – eerder
Dan de Herinnering en Ikzelf –

“Hoped”: hoopte, maar vaak in de betekenis van hoop had, geloof had. Emily Dickinson noemde zichzelf een “nohoper”, iemand die niet geloofde in Jezus Christus zoals in de puriteinse geloofsgemeenschap beleefd werd.
“Merino”: dikke wol, gemaakt van Spaanse schapen.
“Put out her eye”: Emily Dickinson leed aan een ernstige oogziekte waarvoor zij twee keer in een kliniek is opgenomen.
Varianten:
– voor “At a Window” (regel 3): “In a Chamber” (In een Kamer);
– voor regel 6: “No Novembre could cool” (Geen November kon me vernikkelen);
– voor “lying in” (regel 11): “swimming” (zwemden) en “lying out to” (strekten zich uit in);
– voor “Blue and cool” (regel 14): “Raw and cool (Guur en koud);
– voor “Only Me” (regel 16): “Still Myself” (Enkel Ikzelf) en “Me alone” (Ik alleen);
– voor regel 21-22: “Dark shall overtake the Hill – / Overtake the sky.” (Duister overvalt de Heuvel / Overvalt de lucht).