Emily Dickinson – Pagina 7

A Night – there lay the Days between

A Night – there lay the Days between –
The Day that was Before –
And Day that was Behind – were one –
And now – ’twas Night – was here –

Slow – Night – that must be watched away –
As Grains upon a shore –
Too imperceptible to note –
Till it be night – no more –

J471/F609/1862

Een Nacht – ligt er tussen de Dagen –
De Dag die Ervoor kwam –
En de Dag die Erna kwam – waren één –
En nu – was ‘t Nacht – hier –

Langzaam – Nacht – je moet er van wegkijken –
Zoals Korrels op een kust –
Te onzichtbaar om op te merken –
Tot het geen Nacht – meer is –

The Manner of its Death

The Manner of its Death
When Certain it must die –
‘Tis deemed a privilege to choose –
‘Twas Major Andre’s Way –

When Choice of Life – is past –
There yet remains a Love
Its little Fate to stipulate –

How small in those who live –

The Miracle to tease
With Bable of the styles –
How “they are Dying mostly – now” –
And Customs at “St. James”!

J468/F602/1862

De Wijze waarop iemand Doodgaat
Wanneer het Zeker is te moeten sterven –
Wordt beschouwd als een goed recht om te kiezen –
Dit was de Wijze van majoor André –

Wanneer de Keuze om te Leven – voorbij is –
Rest toch nog een Liefde
Om het eigen kleine Lot te bepalen –

Hoe kleinzielig voor wie leven –

Om het Wonder lastig te vallen
Met praatjes over de stijlen –
Hoe “ze meestal sterven – tegenwoordig” –
En de Etiquette van “St. James”!

[“Major Andre”: Majoor André (1750-1780) was een populaire Britse officier tijdens da Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Hij werd als spion opgepakt en ter dood veroordeeld. Hij vroeg aan generaal George Washington de gunst om niet te worden opgehangen, maar als soldaat gedood te worden door een vuurpeleton. George Washington wees dit verzoek echter af.
“St. James”: hiermee wordt waarschijnlijk het koninklijk hof van een paleis in Londen bedoeld.]

Except the smaller size

Except the smaller size –
No Lives – are Round –
These – hurry to a Sphere –
And Show – and End –

The larger – slower grow –
And later – hang –
The Summers of Hesperides
Are long –

Hugest of Core
Present the awkward Rind –
Yield Groups of Ones –
No Cluster – ye shall find –

But far after Frost –
And Indian Summer Noon –
Ships – offer These –
As West-Indian –

J1067/F606/1863

Behalve de kleinere maten
Zijn levens – niet rond.
Deze – haasten zich naar een Bol –
Laten zich zien – en vinden hun Einde –

De grotere – rijpen langzamer –
En hangen – later –
De Zomers van de Hesperiden
Zijn lang –

Met het grootste Klokhuis
Zorgen zij voor een grove Schil –
Brengen Groepen van Een op –
Geen Tros – zult ge vinden –

Maar lang na de Vorst –
En de Indian Summer Middag –
Zullen Schepen – Deze aanbieden –
Als West-Indische vruchten –

[Dit gedicht is in diverse varianten overgeleverd; deels met slechts de eerste twee strofen. De korte versie werd eerst naar haar hartsvriendin Sue gestuurd.]

Forget! The lady with the Amulet

Forget! The lady with the Amulet
Forget she wore it at her Heart
Because she breathed against
Was Treason twixt?

Deny! Did Rose her Bee –
For Privilege of Play
Or Wile of Butterfly
Or Opportunity – Her Lord away?

The lady with the Amulet – will face –
The Bee – in Mausoleum laid –
Discard his Bride –
But longer than the little Rill –
That cooled the Forehead of the Hill –
While Other – went the Sea to fill –
And Other – went to turn the Mill –
I’ll do thy Will –

J438/F625/1862

Vergeten! De dame met het Amulet
Vergeet dat ze het aan haar Hart droeg
Omdat ze ertegen ademde
Was het onderling Verraad?

Verloochenen! Heeft de Roos haar Bij afgewezen –
Voor het Voorrecht om te spelen
Of voor een List van de Vlinder
Of voor een Buitenkans – dat Haar Heer weg is?

De Dame met het Amulet – ziet het onder ogen –
De Bij – in het Mausoleum gelegd –
Dankt zijn Bruid af.
Maar langer dan het Beekje –
Dat het Voorhoofd van de Heuvel afkoelde –
Terwijl anderen – de Zee gingen vullen –
En weer anderen – de Molens laten draaien –
Zal ik uw Wil doen.

[“I’ll do thy Wille” verwijst mogelijk naar het christelijk gebed van het Onze Vader: “Uw wil geschiede.”]

‘Twas warm – at first – like Us

‘Twas warm – at first – like Us –
Until there crept upon
A Chill – like frost upon a Glass –
Till all the scene – be gone.

The Forehead copied Stone –
The Fingers grew too cold
To ache – and like a Skater’s Brook –
The busy eyes – congealed –

It straightened – that was all –
It crowded Cold to Cold –
It multiplied indifference –
As Pride were all it could –

And even when with Cords –
‘Twas lowered, like a Weight –
It made no Signal, nor demurred,
But dropped like Adamant.

J519/F614/1862

In het begin – was ’t warm – zoals Wij –
Tot er een Koude overheen kroop –
Zoals IJs op Vensterglas –
Tot het hele zicht – verdwenen was.

Het Voorhoofd leek precies op Steen –
De Vingers werden te koud
Om zeer te doen – en als een Schaatsbaan –
Stolden – de levendige ogen –

Het trok strak – dat was alles –
Stapelde Koude op Koude –
Het vergrootte de Apathie –
Alsof Trots alles was wat er nog kon –

En zelfs toen het met Touwen
Werd neergelaten, als een zwaar Gewicht –
Gaf het geen Teken, noch wankelde het,
Maar viel als Adamant.

[“Adamant”: een extreem harde diamant.]

Did you ever stand in a Cavern’s Mouth

Did you ever stand in a Cavern’s Mouth –
Widths out of the Sun –
And look – and shudder, and block your breath –
And deem to be alone

In such a place, what horror,
How Goblin it would be –
And fly, as ’twere pursuing you?
Then Loneliness – looks so –

Did you ever look in a Cannon’s face –
Between whose Yellow eye –
And yours – the Judgment intervened –
The Question of “To die” –

Extemporizing in your ear
As cool as Satyr’s Drums –
If you remember, and were saved –
It’s liker so – it seems –

J590/F619/1862

Stond jij ooit in de Mond van een Grot –
Buiten bereik van de Zon –
En keek je – en huiverde, en hield je adem in –
En dacht je dat je alleen was

Op zo’n plek, wat een verschrikking,
Hoe Griezelig moest het zijn –
En wegrende, alsof het achter je aan zat?
Dan ziet Eenzaamheid – er zo uit –

Heb je ooit een Kanon recht in de Ogen gekeken –
Tussen wiens Gele oog –
En het jouwe – het Laatste Oordeel kwam –
De Kwestie van “Sterven” –

Schoot door je hoofd
Zo ijzig als de Geroffel van een Satyr –
Als je het herinnert, en gered werd.
Daar lijkt Eenzaamheid meer op – schijnt het –

[Satyr kennen we als vruchtbaarheidsgeest die fluit speelt. Er zijn echter ook meer duivelachtige satyrs. Misschien spelen die wel op trommels.
“It’s liker so”: Het “it” slaat op Eenzaamheid.]

The Stimulus, beyond the Grave

The Stimulus, beyond the Grave
His Countenance to see
Supports me like imperial Drams
Afforded Day by Day.

J1001/F1001/1865

De Impuls, om, achter het Graf
Zijn gezicht te willen zien
Sterkt mij als een stevige Neut
Die ik me Dag na Dag toesta.