I often passed the Village
When going home from school –
And wondered what they did there –
And why it was so still –

I did not know the year then –
In which my call would come –
Earlier, by the Dial,
Than the rest have gone.

It’s stiller than the sundown.
It’s cooler than the dawn –
The Daisies dare to come here –
And birds can flutter down –

So when you are tired –
Or – perplexed – or cold –
Trust the loving promise
Underneath the mould,
Cry “it’s I,” “take Dollie,”
And I will enfold!

F41/J51/1858

Ik kwam vaak voorbij het Dorp
Op weg van school naar huis –
En vroeg me af wat ze daar deden –
Waarom het er zo stil was –

Toen wist ik het jaar nog niet –
Waarin mijn oproep zou komen –
Volgens de Klok, veel eerder
Dan de rest zou heengaan.

Het is er stiller dan zonsondergang.
Frisser dan de dageraad –
Madeliefjes durven hier komen –
En vogels kunnen er neerstrijken –

Dus als je moe bent –
Of – verward – of zwaarmoedig –
Vertrouw op de liefdevolle belofte
Van onder de grond,
Roep “ik ben ‘t,” “haal Dollie,”
En ik zal je omarmen!