Emily Dickinson

The Wind didn’t come from the Orchard — today —
Further than that —
Nor stop to play with the Hay —
Nor joggle a Hat —
He’s a transitive fellow — very —
Rely on that —

If He leave a Bur at the door
We know He has climbed a Fir —
But the Fir is Where — Declare —
Were you ever there?

If He brings Odors of Clovers —
And that is His business — not Ours —
Then He has been with the Mowers —
Whetting away the Hours
To sweet pauses of Hay —
His Way — of a June Day —

If He fling Sand, and Pebble —
Little Boys Hats — and Stubble —
With an occasional Steeple —
And a hoarse “Get out of the way, I say,”
Who’d be the fool to stay?
Would you — Say —
Would you be the fool to stay?

J316/F494/1861

De Wind kwam niet uit de Boomgaard – vandaag –
Nog van verder weg –
En hield niet op met het Hooi te spelen –
Geen bedreiging voor een Hoed –
Hij is een – erg – wispelturige kerel –
Reken daar maar op.

Als hij een Dennenappel bij de deur achterlaat
Weten we dat Hij in een Spar is geklommen –
Maar Waar is die Spar – Leg uit –
Was je daar ooit?

Als hij Geuren van Klaver meebrengt –
En dat is Zijn werk – niet het Onze –
Dan is Hij bij de Maaiers geweest –
Om de Tijd te verdrijven
Met zoete Hooipauzes –
Zijn manier van doen – op een Junidag –

Als Hij met Zand, en Steentjes smijt –
Kleine Kinderhoedjes – en Stoppels –
En af en toe een Torenspits –
Met een hees “Wegwezen, zeg ik,”
Wie zou dan zo dom zijn om te blijven?
Zou jij – Zeg het –
Zou jij zo dom zijn om te blijven?

The Trees like Tassels – hit – and swung –
There seemed to rise a Tune
From Miniature Creatures
Accompanying the Sun –

Far Psalteries of Summer –
Enamoring the Ear
They never yet did satisfy –
Remotest – when most fair

The Sun shone whole at intervals –
Then Half – then utter hid –
As if Himself were optional
And had Estates of Cloud

Sufficient to enfold Him
Eternally from view –
Except it were a whim of His
To let the Orchards grow –

A Bird sat careless on the fence –
One gossipped in the Lane
On silver matters charmed a Snake
Just winding round a Stone –

Bright Flowers slit a Calyx
And soared upon a Stem
Like Hindered Flags – Sweet hoisted –
With Spices – in the Hem –

‘Twas more – I cannot mention –
How mean – to those that see –
Vandyke’s Delineation
Of Nature’s – Summer Day!

J606/F523/1862

De bomen – sloegen als Kwastjes – en zwaaiden –
Van Kleine Wezentjes
Leek er Muziek op te stijgen
Die de Zon begeleidde

Zomerpsalmen van ver –
Die het Oor bekoren
Ze hebben nog nooit zo’n voldoening gegeven –
Wat van ver komt – is des te mooier

De Zon scheen volop, met tussenpozen –
Half – of helemaal verborgen –
Alsof Hij zelf facultatief was
En Landerijen van Wolken had

Genoeg om Hem te omhullen
Uit beeld voor eeuwig –
Alleen voor een bevlieging van hem
Om de Boomgaarden te laten groeien –

Een Vogel zat nonchalant op het hek –
Eentje was aan het roddelen in de Steeg
Glinsterende dingen bezwoeren een slang
Gewoon om een steen gewikkeld.

Glanzende Bloemen scheurden een Bloemkelk open
En zweefden op een stengel
Zoals Vlaggen verstrikt – zacht gehesen –
Met Geuren – in de Zoom.

Er was zoveel meer – wat ik niet kan zeggen –
Hoe triviaal – voor wie het zien –
Een Van Dyck Beschrijving
Van een Zomerdag – van de Natuur!

Lain in Nature – so suffice us
The enchantless Pod
When we advertise existence
For the missing Seed –

Maddest Heart that God created
Cannot move a sod
Pasted by the simple summer
On the Longed for Dead

J1288/F1309/1873

Gelegen in ’t Groen – dat volstaat voor
De vreugdeloze Peul
Wanneer we reclame maken voor het bestaan
Van Zaad dat we missen –

Het Gekste Hart dat God schiep
Kan nog geen zode bewegen
Die de simpele zomer vastplakt
Aan de Dode die we Missen