The Clover’s simple Fame
Remembered of the Cow –
Is better than enameled Realms
Of notability.
Renown perceives itself
And that degrades the Flower –
The Daisy that has looked behind
Has compromised its power –
J1232/F1256/1872
De gewone Roem van de Klaver
Die we kennen van de Koe –
Is beter dan de opgedoste Weelde
Van het sterrendom.
Beroemdheid ziet zichzelf
En dat degradeert de Bloem –
Het Madeliefje dat omkeek
Heeft haar kracht gecompromitteerd –
The Mushroom is the Elf of Plants –
At Evening, it is not
At Morning, in a Truffled Hut
It stop upon a Spot
As if it tarried always
And yet its whole Career
Is shorter than a Snake’s Delay –
And fleeter than a Tare –
‘Tis Vegetation’s Juggler –
The Germ of Alibi –
Doth like a Bubble antedate
And like a Bubble, hie –
I feel as if the Grass was pleased
To have it intermit –
This surreptitious Scion
Of Summer’s circumspect.
Had Nature any supple Face
Or could she one contemn –
Had Nature an Apostate –
That Mushroom – it is Him!
J1298/F1350/1874
De Paddenstoel is de Ondeugd van de Planten –
Tegen de Avond is hij er niet
En ’s Morgens, in een Truffelhuisje
Zit hij op zijn plek
Alsof hij er altijd was geweest
En toch is zijn hele Carrière
Van korter duur dan een Slangengang –
En vluchtiger dan Onkruid –
Hij is de Goochelaar van het Groen –
De Kiem van het Alibi –
Als een Zeepbel lijkt hij ouder dan hij is
En als een Zeepbel verdwijnt hij snel –
Volgens mij was het Gras blij
Dat hij er tussen staat –
Deze heimelijke Nakomeling
In Zomers schouwspel.
Had de Natuur een vriendelijk karakter
Of kon ze iemand misprijzen –
Had de Natuur een Dissident –
De Paddenstoel – Hij is zo een!
Delayed till she had ceased to know –
Delayed till in its vest of snow
Her loving bosom lay –
An hour behind the fleeting breath –
Later by just an hour than Death –
Oh lagging Yesterday!
Could she have guessed that it would be –
Could but a crier of the joy
Have climbed the distant hill –
Had not the bliss so slow a pace
Who knows but this surrendered face
Were undefeated still?
Oh if there may departing be
Any forgot by Victory
In her imperial round –
Show them this meek appareled thing
That could not stop to be a king –
Doubtful if it be crowned!
J58/F67/1859
Met vertraging stopte haar bewustzijn –
Met vertraging tot in haar vest van sneeuw –
Haar liefdevolle boezem lag –
Een uur na de vluchtige ademhaling –
Net een uur later dan de Dood –
Oh, Gisteren gaf vertraging!
Kon ze het hebben zien aankomen –
Kon maar een vreugdebode –
De verre heuvel hebben beklommen –
Had de gelukzaligheid niet zo’n traag tempo gehad
Wie weet, was dit opgegeven gezicht
Toch nog ongeslagen geweest?
Oh, als er iemand is die vertrekken mag
Geen Triomf heeft gekend
Op haar keizerlijke tour –
Laat hen dit eenvoudig geklede wezen zien
Dat niet ophield koninklijk te zijn –
Zij wordt zeker nooit gekroond!
Baffled for just a day or two –
Embarrassed – not afraid –
Encounter in my garden
An unexpected Maid.
She beckons, and the woods start –
She nods, and all begin –
Surely, such a country
I was never in!
J17/F66/1958
Maar een paar dagen ontdaan –
Beteuterd – niet bevreesd –
Ontmoeting in mijn tuin
Met een onverwachte Meid.
Ze wenkt, en het bos schrikt op –
Ze knikt, en alles begint –
Echt, in zo’n land
Ben ik nog nooit geweest!
Are Friends Delight or Pain?
Could Bounty but remain
Riches were good –
But if they only stay
Ampler to fly away
Riches are sad.
J1199/F1224/1871
Zijn Vrienden Vreugde of Verdriet?
Als Rijkdom toch kon voortbestaan,
Zouden Rijken goed zijn –
Maar als ze alleen maar blijven
Om nog vermogender heen te vliegen
Zijn Rijken triest.
To venerate the simple days
Which lead the seasons by,
Needs but to remember
That from you or I,
They may take the trifle
Termed mortality!
To invest existence with a stately air –
Needs but to remember
That the Acorn there
Is the egg of forests
For the upper Air!
J57/F55/1859
Om eenvoudige dagen in ere te houden
Die seizoenen brengen,
Hoef je alleen maar te onthouden
Dat zij van jou of van mij
Een kleinigheidje aannemen
Geheten sterfelijkheid!
Om het bestaan te hullen in een plechtig aura –
Hoef je alleen maar te onthouden
Dat de Eikel daar
Het ei van de bossen is
Voor de hoogste aura!
There’s something quieter than sleep
Within this inner room!
It wears a sprig upon its breast –
And will not tell its name.
Some touch it, and some kiss it –
Some chafe its idle hand –
It has a simple gravity
I do not understand!
I would not weep if I were they –
How rude in one to sob!
Might scare the quiet fairy
Back to her native wood!
While simple-hearted neighbors
Chat of the “Early dead” –
We – prone to periphrasis
Remark that Birds have fled!
J45/F62/1858
Er is iets nog stiller dan slapen.
In deze binnenkamer!
Zij draagt een takje op zijn borst.
En zal haar naam niet vertellen.
Iemand raakt haar aan, iemand kust haar –
Iemand wrijft tegen haar roerloze hand –
Het heeft een ongecompliceerde zwaarte
Die ik niet begrijp!
Ik zou niet huilen als ik hen was –
Gesnotter is zo onbeleefd!
Het kon de stille geest van het kind laten schrikken
Terug naar haar geboortebos!
Terwijl eenvoudige buren
Een praatje maken over “Vroeg gestorven” –
Merken wij – gevoelig voor beeldtaal
Dat de Vogels zijn gevlogen!