The Gentian weaves her fringes
The Gentian weaves her fringes –
The Maple’s loom is red –
My departing blossoms
Obviate parade.
A brief, but patient illness –
An hour to prepare,
And one below, this morning
Is where the angels are –
It was a short procession,
The Bobolink was there –
An aged Bee addressed us –
And then we knelt in prayer –
We trust that she was willing –
We ask that we may be.
Summer – Sister – Seraph!
Let us go with thee!
In the name of the Bee –
And of the Butterfly –
And of the Breeze – Amen!
J18/F21/F22/F23/1858
De Gentiaan weeft haar franjes –
Het weefgetouw van de Esdoorn is rood –
Mijn bloesems vertrekken en
Staan een begrafenisstoet in de weg.
Een kort, maar geduldig ziekbed –
Eén uur om er klaar voor te zijn,
En een hier beneden, vanmorgen
Is waar de engelen gaan –
Het was een korte stoet,
De Troepiaal was erbij –
Een bejaarde Bij sprak ons toe –
En dan knielen wij in gebed –
We vertrouwen erop dat ze bereid was –
We vragen dat te mogen zijn.
Zomer – Zuster – Serafijn!
Laat ons met u meegaan!
In de naam van de Bij –
De Vlinder –
En het Briesje – Amen!
“Gentian”: de gentiaan is een klein rotsplantje met vele blauwpaarse bloemetjes.
“Bobolink”: Troepiaal, Een minder bekende zangvogel. Voor Emily Dickinson is zij bijzonder en wordt wel dertien keer vernoemd in haar gedichten.
“Seraph”: Serafijn is een engel die in rang het dichtst bij God staat.
Voor de puriteinse protestanten waartoe de familie van Emily Dickinson behoorde was het belangrijk dat een zieke in de laatste levensfase bereid was om te sterven. De mate van bereidheid bepaalde mede zijn of haar kans op de hemel. De laatste drie regels verwijzen naar de christelijke gebedsformule “In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.”
Emily Dickinson dicht met scherpe toon. Bijna spottend, met de bejaarde bij en een zangvogel die de uitvaart verzorgen. De Drie-eenheid van zomer, zuster en serafijn. En de zegen in de naam van de bij, de vlinder en het briesje. Mede gezien haar vele andere gedichten, lees ik het niet als een spotdicht. Met confronterende beelden dicht zij over de spirituele relatie die zij heeft met de natuur: hoe zij een diepe verbondenheid ervaart van haarzelf (mens), natuur en god.