↓
 

Emily Dickinson

Gedichten

Categorie archieven: Uncategorized

Bericht navigatie

<< 1 2 … 261 262 263 264 265 266 >>

2022 Opera: Emily & Sue

Emily Dickinson

Emily & Sue is een a capella pop-opera van Dana Kaufman (componiste) en Aiden Feltkamp (voor het schrijven van de teksten). De opera ging in première op het Amherst College. Emily & Sue richt zich op de minder bekende romantische relatie tussen dichteres Emily Dickinson en haar schoonzus Susan Dickinson. Brieven tussen Emily en Sue, evenals Emily’s poëzie, laten een intieme relatie zien die sociaal onaanvaardbaar was in het 19e-eeuwse Massachusetts. Deze live versie is gecomponeerd voor een a capella poptrio. Een filmversie, geregisseerd door Ron Bashford, is eveneens uitgebracht.

Kaufman wilde een opera componeren die toegankelijk was voor luisteraars zonder achtergrond in muziek en die verschillende muzikale invloeden bevatte (pop, folk, muziektheater, madrigalen en Sacred Harp). Sacred Harp was populair in het New England van de 19e eeuw, een samensmelting van landelijke Amerikaanse en christelijke traditie.

De hele opera speelt zich af in de kamer van Emily Dickinson. Sopraan Jasmine Muhammad van het Metropolitan Opera Chorus werd bij de premièr de enige live-artieste. Kaufman en Feltkamp kozen daarvoor, gecombineerd met vooraf opgenomen muziek en zang. Dit betekende dat live optredens konden worden gedaan met slechts één performer op het podium, waardoor de veiligheid van COVID toenam.

Make me a picture of the sun is een van de liederen uit de opera:

https://emilydickinson.nl/wp-content/uploads/2023/02/DanaKaufmanEmilySue-Makemeapictureofthesun.mp3

 

Make me a picture of the sun –
So I can hang it in my room –
And make believe I’m getting warm
When others call it “Day”!

Draw me a Robin – on a stem –
So I am hearing him, I’ll dream,
And when the Orchards stop their tune –
Put my pretense – away –

Say if it’s really – warm at noon –
Whether it’s Buttercups – that “skim” –
Or Butterflies – that “bloom”?
Then – skip – the frost – upon the lea –
And skip the Russet – on the tree –
Let’s play those – never come!

F239/J188/1861

Maak mij een schilderij van de zon –
Dat ik het in mijn kamer kan hangen –
En mij doet geloven dat ik het warm krijg
Als anderen het “Dag” noemen!

Teken mij een Roodborst – op een tak –
Dat ik droom hem te horen,
En als de Bongerds met hun lied stoppen –
Ik mijn inbeelding – opgeef –

Zeg me of het echt – warm is in de middag –
Of het Boterbloemen zijn – die “oplichten” –
Of Vlinders – die “uitkomen”?
Laat dan – de vorst – weg – op het gazon –
En het Roestbruin – aan de boom –
Laten we doen alsof – ze nooit komen!

De gehele opera Emily & Sue is te beluisteren op Bandcamp. Op youtube eveneens enkele korte stukjes.

2018 Film: Wild Nights with Emily

Emily Dickinson

Wild Nights with Emily is een Amerikaanse romantische komediefilm uit 2018, geschreven en geregisseerd door Madeleine Olnek. De film is gebaseerd op de werkelijke gebeurtenissen uit het leven van Emily Dickinson, inclusief haar proces als schrijfster, haar pogingen om gepubliceerd te worden en haar levenslange romantische relatie met een andere vrouw.De film kreeg diverse prijzen; het won ondermeer het Champs-Élysées Film Festival.
Met Molly Shannon als Emily Dickinson en Susan Ziegler als Susan Dickinson.

Lees verder →

Micah Bucey in Spirituality & Practic:
“
In feite is het Susan’s steun aan Emily’s volle talent dat het kloppend hart van Olnek’s film vormt. Terwijl anderen, vooral mannen als Thomas Wentworth Higginson Dickinsons vreemde experimenten met verbijstering en afwijzing benaderen, is het Susan die Emily Dickinsons gekneusde ego masseert en haar creatieve vonk weer aanwakkert. Deze vrouwen zijn niet zomaar minnaars; ze zijn zielsverwanten, zowel serieus als onnozel, gepassioneerd en speels, en improviseren al doende een geestverruimende liefde. Dickinson is niets minder dan Susans rusteloze creatieve held en Susan is niets minder dan Dickinsons aanbiddende kritische muze, wat het schrappen van Susan uit Dickinsons postume papieren des te schokkender maakt. ”

2019 Comedyserie: Dickinson

Emily Dickinson

Voor de lancering van streamingsdienst Apple TV+ in 2019 werd de comedyserie Dickinson uitgekozen. Kosten nog moeite werd gespaard om leven en werk van Emily Dickinson om te zetten in een serie voor jongeren. De opnames werden gemaakt in het ouderlijk huis van Emily Dickinson, the Homestead. Met historische en literaire research is de serie onderbouwd. De serie werd al snel erg populair en kreeg diverse prijzen. Het grote succes zorgde voor een tweede en derde serie. Na de opnames kreeg het Emily Dickinson Museum de vele replica’s die voor de serie gemaakt waren.

Het verhaal vertaalt de knellende banden van de samenleving, genderrollen en gezin door de ogen van de dichteres, die op briljante wijze gespeeld wordt door Hailee Steinfeld. De serie schetst een luchtig en vrolijk beeld van de wonderlijke creativiteit van Emily Dickinson. De afleveringen geven natuurlijk geen accuraat beeld van haar leven. Al is de serie mede gebaseerd op historische feiten en op haar gedichten, het blijft fictie en vermakelijk.

“Alles in deze serie is gemaakt met het idee dat er nagedacht wordt over waar we vandaag staan. Mijn weergave van Emily Dickinson heeft meer te maken met jonge vrouwen en hun relaties in de wereld van nu dan met het letterlijke verhaal van de dichteres” zegt Alan Smith, de bedenker van Dickinson.

De serie kreeg een Peabody Award, een prestigieuze prijs voor de media. Mede door het spel van Hailee Steinfeld, die Emily speelt. “Zij biedt een opvallende prestatie in een show die uitblinkt op het gebied van plezier, terwijl het vol zit met energie en originaliteit,” aldus de organisatie. Ook noemt het de serie anarchistisch en zet het met gevoel het negentiende-eeuwse New England en de wereld van dichteres Emily Dickinson neer. De serie is gebaseerd op haar echte leven en met name voor jongeren gemaakt. Het laat een eigenzinnige en rebelse dichteres zien.

 

–

 

Zie verder nog Apple TV+

150x208 (200x277)
17.93 KB

2006 Ymkje de Boer: Duets on Death

Emily Dickinson

Ymkje de Boer (1966) maakt en zingt liedjes. Begonnen in de rockmuziek compneert ze ook vocaal werk voor koren en solisten, met en zonder muzikale begeleiding. In 2006 maakte zij zes duetten voor sopraan en alt met cello op gedichten van Emily Dickinson.

Op haar website schrijft ze:
“Dichteres Emily Dickinson heeft een heel eigen stem. Ik begrijp lang niet al haar gedichten (misschien ook omdat er veel religieuze bij zijn), maar er zijn er vele die ik prachtig vind. Haar fascinatie met de dood deel ik.

Ik heb veel gegrasduind en uiteindelijk voor deze zes gekozen, die ik op muziek zette en bij verschillende gelegenheden heb uitgevoerd met Miek Smilde op de altpartij en Heleen Wabeke op cello. We hebben de liederen alle drie in onze harten gesloten.” De zes liederen zijn te beluisteren en te lezen op haar site ymkjedeboer.nl.

https://emilydickinson.nl/wp-content/uploads/2020/08/Idiedforbeauty-YmkjedeBoer.mp3

 

I died for Beauty – but was scarce
Adjusted in the Tomb
When One who died for Truth, was lain
In an adjoining Room –

He questioned softly “Why I failed”?
“For beauty”, I replied –
“And I – for Truth – Themselves are One –
We Brethren, are”, He said –

And so, as Kinsmen, met a Night –
We talked between the rooms –
Until the Moss had reached our lips,
And covered up – Our names –

F448/J449/1862

Ik stierf voor Schoonheid – maar was amper
In het Graf bijgezet,
Toen Iemand die voor Waarheid stierf
In een aangrenzend Vertrek werd gelegd –

Zachtjes vroeg Hij “Waarom ik stierf?”
“Om Schoonheid.” antwoordde ik –
“En Ik – om Waarheid – Zij zijn Een –
Makkers, zijn wij.” zei Hij –

En zo, als Verwanten, ’s Nachts bijeen –
Spraken wij tussen onze vertrekken –
Tot het Mos ons aan de lippen stond
En Onze namen – had bedekt –

1976 Toneel: Emily, The Belle of Amherst

Emily Dickinson

Emily, The Belle of Amherst is een solotoneel, in 1976 geschreven door William Luce. Het is gebaseerd op het leven van Emily Dickinson en gesitueerd in haar woning in Amherst, Massachusetts. Het toneelstuk maakt gebruik van haar werk, haar dagboeken en brieven. Vanuit het isolement van haar woning herinnert Emily zich haar ontmoetingen met de belangrijke mensen uit haar leven. Het toneelstuk werd 116 keer op Broadway uitgevoerd door de actrice Julie Harris. Voor haar uitvoering heeft ze diverse prijzen gekregen.  In diverse landen, waaronder Nederland  werd het toneelstuk vertaald en uitgevoerd.

Voor Nederland bracht de Haagse Comedie het stuk voor het eerst op de planken. Louise van Santen zorgde voor de Nederlandse vertaling. Het werd in 1983 uitgevoerd en gespeeld door Anne-Marie Heyligers van de Haagse Comedie. Meer dan honderd uitvoeringen heeft zij van dit stuk gespeeld. Ook haar schitterende vertolking viel in de prijzen.

Kester Freriks schrijft in NRC van 30 maart 1983:
“De solo-voorstelling Emily die Anne-Marie Heyligers voor de Haagse Comedie speelt in een stijlvolle hommage aan deze dichteres die met een verbluffende scherpte haar eigen situatie doorzag, achtervolgd werd door de angst nooit een gedicht te publiceren, zowel persoonlijk als literair tegenslag na tegenslag incasseerde – maar zich geen moment overgaf aan sentimenteel zelfbeklag.

Anne-Marie Heyligers

In de schelle, bijna valse lach die Anne-Marie Heyligers bij herhaling ten gehore brengt klinkt dan ook meer superioriteitsbesef dan wanhoop door. Heyligers, gekleed in een oerdegelijke en maagdelijke witte jurk, geeft ons een benepen beeld van de Amerikaanse burgerij en de literatoren van haar tijd, waar- boven zij zich, vertrouwend op haar poëzie, de laatste twintig jaar van haar leven verheven weet.”

Van de uitvoering van Julie Harris op Broadway zijn opnames gemaakt die op Youtube te zien zijn:

 

 

 

Bronnen

William Luce, Emily. Toneelstuk, Vertaald door Louise van Santen, Uitgeverij International Theatre & Film Books, Amsterdam, 1983.

Een inleidend deel op het toneelstuk is te lezen op de website van Louise van Santen

 

2017 Saxophonist Jane Ira Bloom: Wild Lines

Emily Dickinson

De Amerikaanse jazz saxofoniste Jane Ira Bloom maakte in 2017 Wild Lines, een dubbel studioalbum. Het bevat 30 nummers die zijn geïnspireerd op de geschriften van Emily Dickinson. Het album wordt uitgebracht door Outline Records. Wild Lines werd mogelijk gemaakt door het 2015 New Jazz Works Program van Chamber Music America en gefinancierd door de Doris Duke Charitable Foundation. De eerste uitvoering was in het huis van Emily Dickinson zelf, in Amherst, MA.

“Flow” is niet het eerste woord dat men zou associëren met de dichter Emily Dickinson, wiens werk Wild Lines inspireerde. Maar in Dickinsons korte versen zit verfijning en spanning in dienst van intuïtieve  waarneming.” (JazzTime).

Kijk ook op haar site.

 

 

2016 Film: A Quiet Passion

Emily Dickinson

In 2016 maakte Terence Davies een intieme film over het leven van Emily Dickinson. Met o.a. Cynthia Nixon (bekend van de serie Sex and the City), Jennifer Ehle, Duncan Duff en Keith Carradine. De film volgt de eigenzinnige jonge vrouw die weigert voor God te knielen, tot de teruggetrokken, door fysieke pijnen gekwelde oudere vrouw. De jongere jaren van Emily Dickinson zijn vol humor, de later jaren nogal zwaarwichtig. De film moet het hebben van de literaire dialogen. A Quiet Passion is vooral een eerbetoon aan Emily Dickinson.

(Filmkrant:)
De Engelse meester van de zachte stem Terence Davies (Distant Voices, Still Lives) heeft haar innerlijke leven heel mooi weten te vangen door van haar overdenkingen het hart van de film te maken. Niet alleen vanwege het ontbreken van feiten en groot drama in haar biografie, maar omdat ze haar poëzie altijd belangrijker vond dan haar leven. Ze schreef met haar gedichten een brief aan de wereld, maar die schreef niet terug. “Jij hebt je poëzie”, zegt haar schoonzus troostend. “Maar jij hebt een leven”, antwoordt Emily, prettig ingehouden gespeeld door Cynthia Nixon. Regisseur Terence Davies zet met A Quiet Passion een eigenzinnige film, met prachtig camerawerk neer. Eerder maakte Davies prachtige films als The House of Mirth en The Deep Blue Sea. Het is bij momenten een ‘geestige’ film geworden, ook wat langdradig.

 

Bericht navigatie

<< 1 2 … 261 262 263 264 265 266 >>

Kunst

  • Home
  • Kunstpagina
  • 1941 Mary Howe:
    Three Pieces after Emily Dickinson
  • 1950 Aaron Copland:
    Twelve Poems
  • 1974-1979
    Judy Chicago:
    The Dinner Party
  • 1976 Toneel: Emily,
    The Belle of Amherst
  • 1978 Dichter
    Adrienne Rich
  • 1992 Prentenboek Emily
  • 1994 Kunstenares
    Lesley Dill
  • 2006 Ymkje de Boer:
    Duets on Death
  • 2012 Efrat Ben Zur:
    Robin
  • 2013 Choreograaf
    Kym De Los Reyes
  • 2016 Film:
    A Quiet Passion
  • 2016 Componist
    Ezio Bosso
  • 2017 Saxophonist
    Jane Ira Bloom:
    Wild Lines
  • 2018 Film:
    Wild Nights with Emily
  • 2018 Zang:
    Op liefde en dood
  • 2019 Emmy Lau:
    Seven Dickinson Songs
  • 2019 Comedyserie
    Dickinson
  • 2020 Rockband
    Anaïs speelt
    Emily Dickinson
  • 2020 Prentenboek:
    On Wings of Words
  • 2022 Opera:
    Emily & Sue
  • 2023 Anne Vanschothorst
    That I did always love
  • En nog veel meer…

© Vertaling Adrie Lint – De vertaling mag met schriftelijke toestemming worden gebruikt voor niet-commerciële doeleinden.

↑