In Winter in my Room
I came upon a Worm –
Pink, lank and warm –
But as he was a worm
And worms presume
Not quite with him at home –
Secured him by a string
To something neighboring
And went along.

A Trifle afterward
A thing occurred
I’d not believe it if I heard
But state with creeping blood –
A snake with mottles rare
Surveyed my chamber floor
In feature as the worm before
But ringed with power –

The very string with which
I tied him – too
When he was mean and new
That string was there –

I shrank – “How fair you are”!
Propitiation’s claw –
“Afraid,” he hissed
“Of me”?
“No cordiality” –
He fathomed me –
Then to a Rhythm Slim
Secreted in his Form
As Patterns swim
Projected him.

That time I flew
Both eyes his way
Lest he pursue
Nor ever ceased to run
Till in a distant Town
Towns on from mine
I set me down
This was a dream.

J1670/F1742/Onbekend

’s Winters in mijn Kamer
Stuitte ik op een Worm –
Roze, zacht en warm –
Maar omdat hij een worm was
En wormen niet echt
In huis durven zijn –
Bond ik hem vast met een touwtje
Aan iets in de buurt
En ging mijn gang.

Een ogenblikje later
Is er iets gebeurd
Ik zou het niet geloven als ik ervan hoorde
Maar het was bloedstollend zweer ik –
Een vreemd gevlekte slang
Onderzocht mijn kamervloer
Hij leek op de worm van vroeger
Maar omringd met macht –

Hetzelfde touw waarmee
Ik hem had vastgebonden – ook –
Toen hij klein was en jong
Dat touw was er –

Ik kromp ineen – “Wat ben je mooi”!
Vriendelijke poot –
“Bang” siste hij
“Van mij?”
“Ben ik niet hartelijk dan” –
Hij had me door.
Toen wierp hij zich naar voren
In een Glad Ritme
In zijn Vorm bijna niet te zien
Zoals Golven zwemmen

Op dat moment ging ik ervandoor
Mijn ogen op hem gericht
Bang dat hij mij zou achtervolgen
Ik ben ook nooit gestopt met rennen
Tot ik in een verre stad
Zoals die van mij
Tot stilstand kwam.
Dit was een droom.