A little East of Jordan – Emily Dickinson

A little East of Jordan,
Evangelists record,
A Gymnast and an Angel
Did wrestle long and hard –

Till morning touching mountain –
And Jacob, waxing strong,
The Angel begged permission
To Breakfast – to return –

Not so, said cunning Jacob!
“I will not let thee go
Except thou bless me” – Stranger!
The which acceded to –

Light swung the silver fleeces
“Peniel” Hills beyond,
And the bewildered Gymnast
Found he had worsted God!

F145/J59/1860

Net ten Oosten van de Jordaan,
Tekenen Evangelisten op,
Waren een Worstelaar en een Engel
Lange tijd stevig aan het vechten –

Tot de ochtend de berg al raakte –
En Jakob sterker werd,
Vroeg de engel toestemming
Om te Ontbijten – en dan terug te komen –

Zeker niet, zei de sluwe Jacob!
“Ik laat u pas gaan
Als u mij zegent” – Vreemdeling!
Zo werd voltrokken –

Luchtig zwaaide de zilveren vacht
Over de heuvels van “Peniel”,
En de verbijsterde Worstelaar
Besefte dat hij God had verslagen!

“Wrestle” – het gedicht verwijst naar het Bijbelverhaal van Jakob die met de engel vecht (Genesis 32). Bij Emily Dickinson wordt Jakob een sportieve worstelaar.
“Peniel” betekent letterlijk ‘Aangezicht van God’. Zo noemde Jakob de plaats want daar had hij “God gezien van aanschijn tot aanschijn, en toch in leven gebleven!” (Genesis 32,31).
Opvallend is dat Emily Dickinson in een van haar laatste brieven aan Thomas Higginson het perspectief van het verhaal verandert. Zij laat dan Jakob de zegen aan de engel geven.
In 1914 wordt een andere versie van het gedicht gepubliceerd in The Single Hound, een bloemlezing van haar gedichten:

A little over Jordan,
As Genesis record,
An Angel and a Wrestler
Did wrestle long and hard.

Till, morning touching mountain,
And Jacob waxing strong,
The Angel begged permission
To breakfast and return.

Not so, quoth wily Jacob
And girt his loins anew,
“Until thou bless me, stranger!”
The which acceded to:

Light swung the silver fleeces
Peniel hills among,
And the astonished Wrestler
Found he has worsted God!

Juist over de Jordaan,
Zo tekent Genesis op,
Waren een Engel en een Worstelaar
Lange tijd stevig aan het vechten –

Tot, de ochtend de berg al raakte –
En Jakob sterker werd
Vroeg de Engel toestemming
Om te ontbijten en dan terug te komen.

Zeker niet, sprak de sluwe Jacob!
En hij omgordde zijn lendenen weer,
“Pas als je me zegent, vreemdeling!”
Zo werd voltrokken:

Luchtig zwaaide de zilveren vacht
Over de heuvels van Peniel,
En de verbaasde Worstelaar
Besefte dat hij God verslagen heeft!