A solemn thing – it was – I said –
A Woman – white – to be –
And wear – if God should count me fit –
Her blameless mystery –

A timid thing – to drop a life
Into the mystic well –
Too plummetless – that it come back –
Eternity – until –

I pondered how the bliss would look –
And would it feel as big –
When I could take it in my hand –
As hovering – seen – through fog –

And then – the size of this “small” life –
The Sages – call it small –
Swelled – like Horizons – in my breast –
And I sneered – softly – “small”!

F307/J271/1862

Het had – iets plechtigs – zei ik –
Om een Vrouw – in het wit – te zijn –
En – als God mij waardig achtte –
Haar onbevlekt mysterie te dragen –

Een ingetogen iets – een leven te laten vallen
In de mystieke bron –
Niet te peilen diep – om weer uit te komen –
Tot – in de Eeuwigheid –

Ik dacht na hoe die zaligheid eruit zou zien –
En zou het zo geweldig aanvoelen –
Dat ik het in mijn handen kon houden –
Zweverig – alsof je in de mist – kijkt –

Toen zwol – de maat van dit “kleine” leven –
Wijze mensen – noemen het klein –
Gelijk de Horizon – op – in mijn borst –
En zei zachtjes – met een grijns – “klein”!