A train went through a burial gate,
A bird broke forth and sang,
And trilled, and quivered, and shook his throat
Till all the churchyard rang;

And then adjusted his little notes,
And bowed and sang again.
Doubtless, he thought it meet of him
To say good-by to men.

F397/J1761/1862

Een trein reed door een kerkhofpoort,
Een vogel brak los in gezang,
Kwetterde, trilde, en zette zijn keel op
Tot het hele kerkhof rinkelde;

En toen stemde hij zijn toontjes bij,
En boog en zong weer.
Ongetwijfeld, vond hij het gepast
Afscheid van mensen te nemen.