A Wounded Deer – leaps highest –
I’ve heard the Hunter tell –
‘T is but the ecstasy of death –
And then the Brake is still!

The smitten Rock that gushes!
The trampled Steel that springs!
A Cheek is always redder
Just where the Hectic stings!

Mirth is the mail of Anguish –
In which it cautions Arm,
Lest Anybody spy the blood
And “You’re hurt” exclaim!

F181/J165/1860

Een Gewond Hert – springt het hoogst –
Heb Ik van jagers gehoord –
Het is gewoon de extase van de dood –
En dan is het Kreupelhout stil!

De geslagen Rots die spoelt!
Het gehamerde Staal dat knapt!
Een Wang is altijd roder
Precies waar de Koorts prikt!

Hilariteit is het schild tegen Angst –
Waarmee het zich waakzaam bewapent
Opdat Niemand het bloed bespeurt
En roept “Je bent gewond”!