After great pain, a formal feeling comes –
The Nerves sit ceremonious, like Tombs –
The stiff Heart questions
———was it He, that bore,
And Yesterday, or Centuries before?

The Feet, mechanical, go round –
A Wooden Way
Of Ground, or Air, or Ought –
Regardless grown,
A Quartz contentment, like a stone –

This is the Hour of Lead –
Remembered, if outlived,
As Freezing persons, recollect the Snow –
First – Chill – then Stupor –
———then the letting go –

F372/J341/1862

Op heftige pijn volgt een stijf gevoel –
Zenuwen staan versteend, als Graven –
Het verstijfde Hart vraagt zich af
———“Was Hij het werkelijk, die leed,
Gisteren, of Eeuwen geleden?”

De Voeten, gaan mechanisch door –
Een Houterige gang
Over de Grond, in de Lucht of Waar dan ook –
Komt gevoelloos in beweging
Een Koele vreugde, steenachtig –

Zo is het Loden Uur –
Herkend, voor wie het overleeft,
Zoals Bevroren mensen, Sneeuw herinneren –
Eerst – Koude – dan Verdoving –
———daarna het loslaten –