Again – his voice is at the door –
I feel the old Degree –
I hear him ask the servant
For such an one – as me –

I take a flower – as I go –
My face to justify –
He never saw me – in this life –
I might surprise his eye!

I cross the Hall with mingled steps –
I – silent – pass the door –
I look on all this world contains –
Just his face – nothing more!

We talk in careless – and it toss –
A kind of plummet strain –
Each – sounding – shyly –
Just – how – deep –
The other’s one – had been –

We walk – I leave my Dog – at home –
A tender – thoughtful Moon –
Goes with us – just a little way –
And – then – we are alone –

Alone – if Angels are “alone” –
First time they try the sky!
Alone – if those “veiled faces” – be –
We cannot count –
On High!
I’d give – to live that hour – again –
The purple – in my Vein –
But He must count the drops – himself –
My price for every stain!

F274/J663/1862

Weer – klinkt zijn stem aan de deur –
Ik krijg het Gevoel van vroeger –
Ik hoor hem de dienstbode vragen
Naar iemand – zoals ik –

Bij het gaan – pak ik een bloem –
Om mijn gezicht beter te laten uitkomen –
In ’t echt – heeft hij me nooit gezien –
Misschien ga ik zijn ogen nog verrassen!

Op mijn tenen loop ik de Hal door –
Zwijgend – tot voorbij de deur –
Ik zie wat heel deze wereld bevat –
Alleen zijn gezicht – niets meer!

We praten luchtig – over en weer –
Alsof je een soort van paslood spant –
Elk – peilt – voorzichtig –
Hoe – diep – precies –
Die van de ander – is gegaan –

We wandelen – mijn Hond – laat ik thuis –
De Maan, teer – en attent –
Loopt met ons – nog een eindje mee –
En – dan – zijn we alleen –

Alleen – alsof Engelen ‘alleen’ zijn –
Die voor ’t eerst de lucht uitproberen!
Alleen – alsof ‘overledenen’ – dat zijn –
Die niet te tellen zijn –
Hoog daarboven!
Om opnieuw – dat uur te beleven – had ik –
Het purper – in mijn Aderen – gegeven
Maar Hij – moet de druppels tellen – hijzelf –
Mijn prijs voor elke vlek!