Again – his voice is at the door –
I feel the old Degree –
I hear him ask the servant
For such an one – as me –

I take a flower – as I go –
My face to justify –
He never saw me – in this life –
I might surprise his eye!

I cross the Hall with mingled steps –
I – silent – pass the door –
I look on all this world contains –
Just his face – nothing more!

We talk in careless – and it toss –
A kind of plummet strain –
Each – sounding – shyly –
Just – how – deep –
The other’s one – had been –

We walk – I leave my Dog – at home –
A tender – thoughtful Moon –
Goes with us – just a little way –
And – then – we are alone –

Alone – if Angels are “alone” –
First time they try the sky!
Alone – if those “veiled faces” – be –
We cannot count – on High!

I’d give – to live that hour – again –
The purple – in my Vein –
But He must count the drops – himself –
My price for every stain!

J663/F274/1862

Alweer – zijn stem is aan de deur –
Ik herken de ouderwetse Taal –
Ik hoor hoe hij de bediende vraagt
Naar iemand – zoals ik

Ik neem een bloem mee – nu ik ga –
Dat vergoelijkt mijn gezicht –
In het echt – heeft hij mij nooit gezien –
Misschien dat ik hem verbaas!

Loop door de Hal met onzekere Tred –
Ik – stilletjes – passeer de deur –
Zie wat heel mijn wereld omvat –
Alleen zijn gezicht – niets meer!

We praten luchtig – over en weer –
Alsof je een loodlijn spant –
Elk – peilt – verlegen –
Precies – hoe – diep –
De ander voor de een – ging –

Wij wandelen – Ik laat mijn Hond – thuis –
Een Tedere – bedachtzame – Maan –
Gaat – een eindje met ons mee –
En – dan – zijn wij alleen –

Alleen – zoals Engelen ‘alleen’ zijn –
Die voor ’t eerst de lucht uitproberen!
Alleen – zoals die ‘gesluierde gezichten’ – zijn –
Niet te tellen – zo Hoog in de lucht!

Om – opnieuw – dit uur te beleven –
Zou ik het purper – in mijn Aderen geven –
Maar Hij moet – zelf – de druppels maar tellen –
Mijn prijs voor elke vlek!