An awful Tempest mashed the air –
The clouds were gaunt, and few –
A Black – as of a Spectre’s Cloak
Hid Heaven and Earth from view.

The creatures chuckled on the Roofs –
And whistled in the air –
And shook their fists –
And gnashed their teeth –
And swung their frenzied hair –

The morning lit – the Birds arose –
The Monster’s faded eyes
Turned slowly to his native coast –
And peace – was Paradise!

F224/J198/1861

Een afgrijselijke Storm verpulverde de lucht –
De wolken werden dun, en schaars –
Een Duister – als van een Spookmantel
Onttrok Hemel en Aarde aan het zicht.

De schepsels grinnikten op de Daken –
Floten in de lucht –
Balden hun vuisten –
Knarsetandden –
Zwaaiden met hun woeste haar –

De ochtend klaarde op – Vogels verschenen –
De bleke ogen van het Monster
Keerden stilaan naar hun geboortekust –
Een Paradijs – van vrede!