As imperceptibly as Grief
The Summer lapsed away –
Too imperceptible at last
To seem like Perfidy –

A Quietness distilled
As Twilight long begun
Or Nature spending with herself
Sequestered Afternoon.

The Dusk drew earlier in –
The Morning foreign shone –
A courteous, yet harrowing Grace,
As Guest, that would be gone –

And thus, without a Wing
Or service of a Keel
Our Summer made her light escape
Into the Beautiful.

J1540/F935/1865

Zo Onmerkbaar als Verdriet
Gleed de Zomer voorbij –
Te onmerkbaar op ‘t laatst
Dat het op Ontrouw ging lijken –

Een geconcentreerde Kalmte
Zoals lang aanhoudende Schemering
Of de Natuur die met zichzelf
Een rustige Middag doorbracht.

Het Donker kwam al vroeger –
De Ochtend kreeg een vreemd licht –
Een Hoffelijke, maar onrustige Genade,
Als van een gast die wil vertrekken –

En dus, zonder een Zeil
Of een Kiel te gebruiken
Liet onze Zomer haar licht ontsnappen
In Schoonheid.