Bring me the sunset in a cup –
Reckon the morning’s flagons up
And say how many Dew –
Tell me how far the morning leaps –
Tell me what time the weaver sleeps
Who spun the breadth of blue!

Write me how many notes there be
In the new Robin’s ecstasy
Among astonished boughs –
How many trips the Tortoise makes –
How many cups the Bee partakes,
The Debauchee of Dews!

Also – who laid the Rainbow’s piers,
Also – who leads the docile spheres
By withes of supple blue?
Whose fingers string the stalactite –
Who counts the wampum of the night
To see that none is due?

Who built this little Alban House
And shut the windows down so close
My spirit cannot see?
Who’ll let me out some gala day
With implements to fly away,
Passing Pomposity?

J128/F140/1860

Breng mij de zonsondergang in een kopje –
Tel de morgendruppels op
En zeg eens hoeveel Dauw er is –
Vertel me hoe ver de morgen springt –
Hoe laat de wever gaat slapen
Die het uitgestrekte blauw heeft gesponnen!

Schrijf me hoeveel noten er zijn
In het extatische gezang van de nieuwe Roodborst
Onder de verbaasde takken –
Hoeveel reizen de Schildpad maakt –
Hoeveel kopjes de Bij gebruikt,
Het fuifnummer van de Dauw!

En – wie heeft de zuilen van de Regenboog aangelegd
En ook – wie leidt de zachte sferen
Met koorden van breekbaar blauw?
Wiens vingers hebben de stalactiet opgehangen?
Wie telt de parels van de nacht
Om te zien dat niemand tekortkomt?

Wie heeft dit kleine Witte Huis gebouwd
En sluit de ramen zo potdicht
Dat mijn geest niets kan zien?
Wie laat me er op een feestdag uit?
Met vleugels om weg te vliegen,
Voorbij het Aardse Bestaan?