Come slowly – Eden! – Emily Dickinson

Come slowly – Eden!
Lips unused to Thee –
Bashful – sip they Jessamines –
As the fainting Bee –

Reaching late his flower,
Round her chamber hums –
Counts his nectars –
Enters – and is lost in Balms.

F205/J211/1861

Kom langzaam – Hof van Eden!
Lippen niet gewend aan Jou –
Nippen verlegen – aan jouw Jasmijn –
Gelijk de Bij die in zwijm valt –

Pas laat zijn bloem bereikt,
Rond haar kamer zoemt –
Zijn godendranken telt –
Binnengaat – en zich verliest in de Geuren.

“Eden”: hof van Eden, het aardse paradijs. Emily Dickinson bedoelt echter meestal het hemels paradijs. Of beter nog: de hemel op aarde, het hemelse geluk dat ook op aarde te ervaren is. Een plaats vol bloemen, zonneschijn en vogels. Het paradijs kan zowel een staat van gelukzaligheid zijn, van vroeger, vandaag en in het hiernamaals.