Did you ever stand in a Cavern’s Mouth –
Widths out of the Sun –
And look – and shudder, and block your breath –
And deem to be alone

In such a place, what horror,
How Goblin it would be –
And fly, as ’twere pursuing you?
Then Loneliness – looks so –

Did you ever look in a Cannon’s face –
Between whose Yellow eye –
And yours – the Judgment intervened –
The Question of “To die” –

Extemporizing in your ear
As cool as Satyr’s Drums –
If you remember, and were saved –
It’s liker so – it seems –

J590/F619/1862

Stond jij ooit in de Mond van een Grot –
Buiten bereik van de Zon –
En keek je – en huiverde, en hield je adem in –
En dacht je dat je alleen was

Op zo’n plek, wat een verschrikking,
Hoe Griezelig moest het zijn –
En wegrende, alsof het achter je aan zat?
Dan ziet Eenzaamheid – er zo uit –

Heb je ooit een Kanon recht in de Ogen gekeken –
Tussen wiens Gele oog –
En het jouwe – het Laatste Oordeel kwam –
De Kwestie van “Sterven” –

Schoot door je hoofd
Zo ijzig als de Geroffel van een Satyr –
Als je het herinnert, en gered werd.
Daar lijkt Eenzaamheid meer op – schijnt het –