Expanse cannot be lost – Emily Dickinson

Expanse cannot be lost –
Not Joy, but a Decree
Is Deity –
His Scene, Infinity –
Whose rumor’s Gate was shut so tight
Before my Beam was sown,
Not even a Prognostic’s push
Could make a Dent thereon –

The World that thou hast opened
Shuts for thee,
But not alone,
We all have followed thee –
Escape more slowly
To thy Tracts of Sheen –
The Tent is listening,
But the Troops are gone!

F1625/J1584/1883

Onmetelijkheid kan niet verloren gaan –
Geen Vreugde, maar een Gebod
Is Goddelijk –
Zijn Plek, het Oneindige –
Wiens Hemelpoort zo stevig gesloten werd
Nog voor mijn Licht was gezaaid
Dat zelfs de dreun van een Prognose
Er geen Deuk in kan slaan –

De Wereld die jij hebt geopend
Sluit zich voor jou,
Maar niet alleen,
Wij allemaal hebben je gevolgd –
De langzamer vlucht
Naar jouw Schitterende Streken –
De Tent blijft luisteren,
Maar de Troepen zijn weg!

“Expanse” – Het gedicht vormt het slot van een brief aan Susan Dickinson, kort na de dood van haar zoon Gib. Ze schrijft dat Susan en zij “voortgaan als beladen boten in het donker van de nacht. Hoewel er geen koers is, is er grenzeloosheid.” In de tweede strofe richt ze zich tot Gilbert die gestorven is.
“Rumor’s Gate”: de Poort van het Gerucht – synoniem voor hemelpoort, mysterieuze poort. De volgende vier regels komen ook voor in gedicht F1615 en F1627.
“Tent”– Emily Dickinson gebruikt een voor haar vertrouwd beeld van soldaten die een veldtocht voeren. De tent staat dan voor de nabestaanden, waar zij er een van is.
“Troops” – met troepen wordt Gib bedoeld; hij is reeds vertrokken.