Further in Summer than the Birds
Further in Summer than the Birds –
Pathetic from the Grass –
A minor Nation celebrates
It’s unobtrusive Mass –
No Ordinance be seen –
So gradual the Grace
A pensive Custom it becomes
Enlarging Loneliness –
‘Tis Audiblest, at Dusk –
When Day’s attempt is done –
And Nature nothing waits to do
But terminate in Tune –
Nor difference it knows
Of Cadence, or of Pause –
But simultaneous as Same –
The Service emphasize –
Nor know I when it cease –
At Candles, it is here –
When Sunrise is – that it is not –
Than this, I know no more –
The Earth has many keys –
Where Melody is not
Is the Unknown Peninsula –
Beauty – is Nature’s Fact –
But Witness for Her Land –
And Witness for Her Sea –
The Cricket is Her utmost
Of Elegy, to Me –
F895/J1068/1865
Meer hartje Zomer dan de Vogels –
Viert een klein Volkje
Aandoenlijk vanaf het Gras –
Onopvallend zijn Mis –
Geen Orde van Dienst te bekennen –
Zo geleidelijk aan komt de Genade
Het wordt een bezinnend Ritueel
Wat Eenzaamheid versterkt –
Het best Hoorbaar, in de Schemer –
Als het Dagelijkse werk is gedaan –
En de Natuur niets anders te doen heeft
Dan Muzikaal af te sluiten –
Het kent geen variatie
In Cadans, of Rustpozen –
Maar steeds Hetzelfde en gelijktijdig –
Laat het de Dienst beter uitkomen –
Ik weet ook niet wanneer het eindigt –
Bij Kaarslicht, is het hier –
Als de Zon opkomt – is het er niet –
Meer dan dit, weet ik niet –
De Aarde kent vele registers –
Waar geen Muziek is
Dat Land kennen we niet –
Schoonheid – is het Wezen van de Natuur –
Maar als Getuige voor Haar Land –
En als Getuige voor Haar Zee –
Is de Krekel wel Haar toppunt
Van Klaagzang, voor Mij –
“In tune” heeft meerdere betekenissen: in gezang, melodieus, in de maat, met elkaar,
“Peninsula”: schiereiland, land, gebied.
Van het gedicht zijn diverse versies met andere indelingen en waarbij strofen kunnen ontbreken. De hier gebruikte versie is de langste en waarschijnlijk ook de oudste. Er zijn kortere versies, waarbij de twee laatste strofen geheel verschillen:
Further in Summer than the Birds –
Pathetic from the Grass –
A minor Nation celebrates
It’s unobtrusive Mass –
No Ordinance be seen –
So gradual the Grace
A pensive Custom it becomes
Enlarging Loneliness –
Antiquest felt at Noon –
When August is burning low
Arise this spectral Canticle
Repose to typify –
Remit as yet no Grace
No Furrow on the Glow –
Yet a Druidic Difference
Enhances Nature now
Meer hartje Zomer dan de Vogels –
Viert een klein Volkje
Aandoenlijk vanaf het Gras –
Onopvallend zijn Mis –
Geen Orde van de Dienst te bekennen –
Zo geleidelijk aan komt de Genade
Het wordt een bezinnend Ritueel
Dat Eenzaamheid versterkt –
Van oudsher merkbaar rond de Middag –
Als Augustus op een laag pitje brandt
Verheft zich een spookachtige Kerkzang
Als Rust te typeren –
Geen Genade verslapt vooralsnog
Geen Rimpels op de Glans –
Maar een Druïdisch Verschil
Intensiveert nu de Natuur