Uit een brief aan nichten Louise en Frances Norcross. Emily Dickinson voelt zich nauw met hen verbonden. Zij waren wees geworden en ondergebracht bij dominee John en Eliza Dudley in Milwaukee. Beiden kunnen niet goed overweg met hun gastgezin. Voorafgaande aan het gedicht schrijft Emily Dickinson scherp: “Ik ben er zeker van dat jullie dit bittere kruid zullen overwinnen. Martelaren mogen hun eten niet uitkiezen.”