He touched me, so I live to know
He touched me, so I live to know
That such a day, permitted so,
I groped upon his breast –
It was a boundless place to me
And silenced, as the awful sea
Puts minor streams to rest.
And now, I’m different from before,
As if I breathed superior air –
Or brushed a Royal Gown –
My feet, too, that had wandered so –
My Gypsy face – transfigured now –
To tenderer Renown –
Into this Port, if I might come,
Rebecca, to Jerusalem,
Would not so ravished turn –
Nor Persian, baffled at her shrine
Lift such a Crucifixial sign
To her imperial Sun.
F349/J506/1862
Hij raakte me aan, nu weet ik heel mijn leven
Dat op die dag, met toestemming dus,
Ik zijn borst opzocht –
Het was een grenzeloze plek voor mij
Ook verstild, zoals de woeste zee
Kleine stroompjes tot rust brengt.
En nu, ben ik anders dan voorheen,
Alsof ik hemelse lucht inademde –
Of mijn voeten, die zo gezworven hadden –
Ook – in een Koninklijk Gewaad schreden –
Mijn Zigeunergezicht – nu omgevormd –
Tot een zachter Voorkomen –
In deze Haven, mocht ik daar aankomen,
Rebecca, die naar Jeruzalem voer,
Zou niet zo in vervoering raken –
Noch de Perzische, die devoot bij haar altaar
Zo’n Kruisteken slaat
Naar haar keizerlijke Zon.
“Persian” – met de “Perzische” kan een priesteres van Mithras bedoeld zijn die de Zonnegod vereert. Haar teken lijkt erg op het Tau-kruis dat Emily Dickinson gedragen zou hebben.
Variant voor regel 2-3:
“That such a day, persuaded so – | I perished – upon his breast” (Dat op die dag, ik ervan overtuigd was| aan zijn borst te sterven) en
“That such a day, Accepted so – | I dwelt upon his breast –“ (Dat op die dag, het geaccepteerd werd | Dat ik aan zijn borst mocht blijven).