His oriental heresies
Exhilarate the Bee,
And filling all the Earth and Air
With gay apostasy

Fatigued at last, a Clover plain
Allures his jaded eye
That lowly Breast where Butterflies
Have felt it meet to die –

J1526/F1562/1881

Zijn oosterse ketterijen
Vrolijken de Bij op,
En vullen geheel Aarde en Hemel
Met blije afvalligheid

Tenslotte vermoeid, verleidt
Een gewoon Klavertje zijn uitgeputte oog
Die nederige Borst waar Vlinders
Aan hebben gevoeld als ze gaan sterven –

Intoxicated with the peace
Surpassing revelry,
He spends the evening of his days
In blissful revery,

Recounting nectars he has known
And attars that have failed,
And honeys, if his life be spared,
He hungers to attain.

Bedwelmd door een vrede
Die veel verder gaat dan feestvreugde,
Brengt hij de avond van zijn levensdagen door
In zalige mijmerij,

En somt nectars op die hij proefde
En parfums die hij miste,
En allerlei honing, als zijn leven wordt gespaard,
Waar hij nog zo erg naar verlangt.