I am alive – I guess
I am alive – I guess –
The Branches on my Hand
Are full of Morning Glory –
And at my finger’s end –
The Carmine – tingles warm –
And if I hold a Glass
Across my Mouth – it blurs it –
Physician’s – proof of Breath –
I am alive – because
I am not in a Room –
The Parlor – Commonly – it is –
So Visitors may come –
And lean – and view it sidewise –
And add “How cold – it grew” –
And “Was it conscious – when it stepped
In Immortality?”
I am alive – because
I do not own a House –
Entitled to myself – precise –
And fitting no one else –
And marked my Girlhood’s name –
So Visitors may know
Which Door is mine – and not mistake –
And try another Key –
How good – to be alive!
How infinite – to be
Alive – two–fold – The Birth I had –
And this – besides, in – Thee!
F605/J470/1863
Ik leef nog – denk ik –
De Takken op mijn Hand
Zitten vol Paarse Winde –
En aan mijn vingertoppen –
Geeft het Karmijn – een warme tinteling –
En als ik een Glaasje houd
Voor mijn mond – beslaat het –
Voor Artsen – een Ademtest –
Ik leef nog – omdat
Ik niet in een Kamer ben –
Gewoonlijk – is het – de Voorkamer –
Zodat het Bezoek kan komen om voor haar –
Te buigen – en van opzij bekijken –
Erbij zeggen “Ze werd – zo koud” –
En “Was ze bij kennis – toen ze
De Onsterfelijkheid binnenstapte?”
Ik leef nog – omdat
Ik niet een eigen Huis heb –
Duidelijk – op mijn naam gezet –
En Voor niemand anders bedoeld –
Aangegeven met mijn Meisjesnaam –
Zodat het Bezoek kan weten
Welke Deur van mij is – en bij vergissing –
Niet een andere sleutel probeert –
Hoe goed is het – om nog te leven!
Hoe oneindig – te leven
Tot tweemaal toe – Dat ik Geboren werd –
En dit bestaan – nog erbij, in – Jou!
“Parlor”: voorkamer, mooie kamer. Volgens het Emily Dickinson werd de voorkamer ook gebruikt om een dode op te baren en afscheid te nemen (mortuarium).
“Thee” – waarschijnlijk wordt een geliefde (Susan Dickinson?) bedoeld.