I cannot dance upon my Toes –
No Man instructed me –
But oftentimes, among my mind,
A Glee possesseth me,

That had I Ballet knowledge –
Would put itself abroad
In Pirouette to blanch a Troupe –
Or lay a Prima, mad,

And though I had no Gown of Gauze –
No Ringlet, to my Hair,
Nor hopped to Audiences – like Birds,
One Claw upon the Air,

Nor tossed my shape in Eider Balls,
Nor rolled on wheels of snow
Till I was out of sight, in sound,
The House encore me so –

Nor any know I know the Art
I mention – easy – Here –
Nor any Placard boast me –
It’s full as Opera –

F381/J326/1862

Op Spitsen kan Ik niet dansen –
Geen Mens heeft me dat geleerd –
Maar vaak, in mijn gedachten,
Neemt een Vrolijkheid van me bezit,

Dat had ik verstand van Ballet –
Mezelf te buiten zou gaan met een Pirouette
Die een Troupe doet verschieten –
Of een Prima Donna gek maakt.

En al had ik geen Rok van Tule –
Geen Krullen, in mijn Haar,
En sprong ik niet voor Publiek – als ‘n Vogel,
Met een Poot, hoog in de Lucht,

En hees ik mijn figuur niet in Eenden Dons,
Of wentelde ik lichtvoetig
Op muziek, tot ik uit beeld was
Het Theater zou vast om een toegift vragen –

Niemand weet dat ik de Kunst versta
Die ik Hier – zomaar – te berde breng –
Geen Affiche schept over mij op –
Het is uitverkocht als bij de Opera –