I cannot dance upon my Toes –
No Man instructed me –
But oftentimes, among my mind,
A Glee possesseth me,

That had I Ballet knowledge –
Would put itself abroad
In Pirouette to blanch a Troupe –
Or lay a Prima, mad,

And though I had no Gown of Gauze –
No Ringlet, to my Hair,
Nor hopped to Audiences – like Birds,
One Claw upon the Air,

Nor tossed my shape in Eider Balls,
Nor rolled on wheels of snow
Till I was out of sight, in sound,
The House encore me so –

Nor any know I know the Art
I mention – easy – Here –
Nor any Placard boast me –
It’s full as Opera –

F381/J326/1862

Ik kan niet dansen op Spitzen –
Niemand heeft het mij geleerd –
Maar vaak, in mijn gedachten,
Neemt een Vrolijkheid bezit van mij,

Dat als ik verstand van Ballet had –
Ik Mijzelf zou showen met een Pirouette
Die een Troupe doet verschieten –
Of een Prima Donna, voor gek zet.

En al had ik geen Rok van Tule –
Geen Krullen, in mijn Haar,
En sprong ik niet voor Publiek – zoals vogels,
Met een Poot, hoog in de Lucht,

Noch hees ik mijn figuur in Eenden dons,
Noch wentelde ik lichtvoetig
Met muziek, tot ik uit het zicht was
Het Theater zou vast om een toegift vragen –

En niemand weet dat ik de Kunst versta
Die ik Hier – zomaar – noem –
Geen Affiche schept nog over mij op –
Het is vol als bij de Opera –