I cannot see my soul, but know ’tis there –
Nor ever saw his house,
——–nor furniture –
Who has invited me
——–with him to dwell;
But a confiding guest, consult as well,
What raiment honor him the most,
That I be adequately dressed –
For he insures to none
Lest men specified adorn –
Procuring him perpetual drest
By dating it a sudden feast.

F1276/J1262/1873

Ik zie mijn ziel niet, maar weet dat ze er is –
Ook heb ik nooit haar huis gezien,
——–noch de inrichting –
Ze heeft mij uitgenodigd
——–om bij haar te komen wonen;
Maar als bekende gast, vraag ik evengoed,
Welke kledij haar het meest respecteert,
Dat ik passend gekleed zal zijn –
Want ze geeft niemand voorschriften
Uit angst dat mensen zich formeel opdirken –
En voor haar schaf ik casual kleding aan
Door het een onverwachts feest te noemen.