I envy Seas, whereon He rides –
I envy Spokes of Wheels
Of Chariots, that Him convey –
I envy Crooked Hills

That gaze upon His journey –
How easy All can see
What is forbidden utterly
As Heaven – unto me!

I envy Nests of Sparrows –
That dot His distant Eaves –
The wealthy Fly, upon His Pane –
The happy – happy Leaves –

That just abroad His Window
Have Summer’s leave to play –
The Ear Rings of Pizarro
Could not obtain for me –

I envy Light – that wakes Him –
And Bells – that boldly ring
To tell Him it is Noon, abroad –
Myself – be Noon to Him –

Yet interdict – my Blossom –
And abrogate – my Bee –
Lest Noon in Everlasting Night –
Drop Gabriel – and Me –

J498/F368/1862

Ik ben jaloers op elke Zee waarop hij zeilt –
Jaloers op elke Spaak van de Wielen
Onder de Wagens die Hem vervoeren –
Jaloers op de Glooiende Heuvels

Die Hem langs zien komen –
Hoe gemakkelijk ieder kan zien
Wat voor mij absoluut verboden is,
Net zoals de Hemel is – voor mij!

Ik ben jaloers op de Nesten van de Mussen –
Die Zijn Verre Dakranden aanstippen –
De dikke Vlieg, tegen zijn Raam –
De blije – blije Bladeren –

Die net buiten voor Zijn Venster –
Met hun Zomerse blaadjes spelen –
De oorbellen van Pizarro
Kunnen voor mij daar niet aan tippen –

Ik ben jaloers op het Licht – dat Hem wekt –
En de Klokken – die luid slaan,
Hem buiten vertellen dat het Middag is –
Mocht Ikzelf – Middag voor Hem zijn –

Verbied toch – mijn Bloesem –
En schaf – mijn Bij ook af –
Laat de Middag Gabriël – en Mij –
niet in een eeuwige Nacht storten –