I keep my pledge – Emily Dickinson

I keep my pledge.
I was not called –
Death did not notice me.
I bring my Rose –
I plight again,
By every sainted Bee –
By Daisy called from hillside –
By Bobolink from lane –
Blossom and I –
Her oath, and mine –
Will surely come again.

F63/J46/1859

Ik hou me aan mijn belofte.
Ik werd niet geroepen –
De Dood zag mij niet staan.
Ik breng mijn Roos –
Hernieuw mijn belofte,
Aan elke heilige Bij –
Aan het Madeliefje die vanaf de Heuvel riep –
Aan de Troepiaal vanaf de dreef.
Bloem en ik –
Zo is Haar belofte, en de mijne –
Zullen zeker terugkeren.

“Called” – Emily Dickinson is grootgebracht binnen de puriteinse traditie dat een gelovige persoonlijk, innerlijk door God (Christus) wordt aangesproken (geroepen) en gered. De roep wordt vanuit de mens beantwoord met een gelofte om Christus te dienen en zich te verbinden aan de kerkgemeenschap. Haar familie deed dat maar Emily Dickinson niet; zij hield zich aan haar eigen gelofte. Haar favoriete kerk ligt in de natuur.
“Bobolink”: Troepiaal, een minder bekende zangvogel (zie lexicon).