I keep my pledge – Emily Dickinson

I keep my pledge.
I was not called –
Death did not notice me.
I bring my Rose.
I plight again,
By every sainted Bee –
By Daisy called from hillside –
by Bobolink from lane.
Blossom and I –
Her oath, and mine –
Will surely come again.

J46/F63/1859

Ik hou mijn belofte.
Ik werd niet geroepen –
De Dood zag mij niet staan.
Ik breng mijn Roos.
Ik hernieuw mijn belofte,
Bij elke heilige Bij –
Bij het Madeliefje van de Heuvelrand –
Bij de Troepiaal van het pad.
Bloesem en ik –
Haar belofte, en de mijne –
Zullen zeker terugkomen.

“Bobolink”: Troepiaal, een minder bekende zangvogel. Voor Emily Dickinson is zij bijzonder en wordt wel dertien keer vernoemd in haar gedichten.

Emily Dickinson is grootgebracht in de Puriteinse traditie van New England. Daar leefde de overtuiging dat een mens persoonlijk, innerlijk door Christus (God) aangesproken (“geroepen”) wordt. Als de roep van Christus gehoord en aangenomen wordt, geef je een belofte om God te dienen en als christen te leven.