I know a place where Summer strives
With such a practised Frost –
She – each year – leads her Daisies back –
Recording briefly – “Lost” –

But when the South Wind stirs the Pools
And struggles in the lanes –
Her Heart misgives Her, for Her Vow –
And she pours soft Refrains

Into the lap of Adamant –
And spices – and the Dew –
That stiffens quietly to Quartz –
Upon her Amber Shoe –

J337/F363/1862

Ik ken een plek waar de Zomer vecht
Met zo’n ervaren Vorst –
Dat zij – elk jaar – haar Madeliefjes terugtrekt –
Met de korte vermelding – “Verloren” –

Maar wanneer de Zuidenwind de Poelen opschudt
En in de Paden worstelt –
Haar Hart vergeeft het haar, voor haar gelofte –
En giet zachte Briesjes

In de schoot van de Harde Grond –
En kruiden – en de Dauw –
Die stilletjes verstijft tot Kwarts –
Op haar Amberen Schoen –