I know a place where Summer strives
With such a practised Frost –
She – each year – leads her Daisies back –
Recording briefly – “Lost” –

But when the South Wind stirs the Pools
And struggles in the lanes –
Her Heart misgives Her, for Her Vow –
And she pours soft Refrains

Into the lap of Adamant –
And spices – and the Dew –
That stiffens quietly to Quartz –
Upon her Amber Shoe –

F363/J337/1862

Ik weet een plek waar de Zomer vecht
Met zo’n ervaren Vorst –
Dat hij – elk jaar – zijn Madeliefjes terugleidt –
Met de korte vermelding – “Verloren” –

Maar wanneer Zuidenwind de Poelen roert
En zich een weg baant in de Paden –
Vergeeft zijn Hart vergeeft Zijn Gelofte –
En giet zachte, warme Briesjes

I n de schoot van de Harde Grond –
En kruiden – en de Dauw –
Die stilletjes verstijft tot Kwarts –
Op haar Amberen Schoen –