I rose – because He sank –
I thought it would be opposite –
But when his power dropped –
My Soul grew straight.

I cheered my fainting Prince –
I sang firm – even – Chants –
I helped his Film – with Hymn –

And when the Dews drew off
That held his Forehead stiff –
I met him –
Balm to Balm –

I told him Best – must pass
Through this low Arch of Flesh –
No Casque so brave
It spurn the Grave –

I told him Worlds I knew
Where Emperors grew –
Who recollected us
If we were true –

And so with Thews of Hymn –
And Sinew from within –
And ways I knew not
———that I knew – till then –
I lifted Him –

F454/J616/1862

Ik rees omhoog – omdat Hij inzakte –
Ik had het andersom gedacht –
Maar toen zijn kracht wegviel –
Kwam mijn Ziel rechtovereind.

Ik vrolijkte mijn flauwgevallen Prins op –
Ik zong luid – zelfs – Kerkliederen –
Ik hielp hem in zijn Waas – met Psalmen –

En toen de Dauw wegtrok
Die zijn Voorhoofd had verstijfd –
Voegde ik me bij hem –
Balsem tot Balsem –

Ik zei hem dat de Beste – door deze
Nauwe Poort van het Lichaam moet gaan –
Geen Helm zo dapper dat
Hij het Graf ontloopt –

Ik sprak hem van Werelden mij bekend
Waar Vorsten opkwamen –
Die ons niet vergaten
Als wij trouw bleven –

Dus met de Kracht van Hymnen –
Spierkracht van binnenuit –
En manieren waarvan ik niet wist
———dat ik ze kende – tot dan toe –
Tilde ik Hem op –