I should have been too glad, I see
I should have been too glad, I see –
Too lifted – for the scant degree
Of Life’s penurious Round –
My little Circuit would have shamed
This new Circumference – have blamed –
The homelier time behind –
I should have been too saved – I see –
Too rescued – Fear too dim to me
That I could spell the Prayer
I knew so perfect – yesterday –
That scalding one – Sabachthani –
Recited fluent – here –
Earth would have been too much – I see –
And Heaven – not enough for me –
I should have had the Joy
Without the Fear – to justify –
The Palm – without the Calvary –
So Savior – Crucify –
Defeat whets Victory – they say –
The Reefs in Old Gethsemane –
Endear the shore – beyond!
‘Tis Beggars – Banquets – best define –
‘Tis Thirsting – vitalizes Wine –
“Faith” bleats – to understand!
F283/J313/1862
Ik moet te blij zijn geweest, begrijp ik –
Te verheven – boven de karige maat
Van de armoedige Levenscyclus –
Mijn kleine Weg zou in ongenade zijn gevallen
Deze nieuwe Ruimte zou – de tijd van weleer
In huiselijker sfeer hebben veroordeeld –
Ik moet te verlost zijn geweest – begrijp ik –
Te gered – mijn Angst te zwak
Om het Gebed te kunnen uitspreken
Wat ik zo feilloos kende – van vroeger –
Dat brandende Gebed – Sabachthani –
Dat hier – zo vlot voorgedragen wordt –
De Aarde moet te veel zijn geweest – begrijp ik –
En de Hemel – niet genoeg voor mij –
Ik zou Vreugde hebben gekend
Zonder Angst – die het rechtvaardigt –
Palmtakken – zonder Golgotha –
En zo de Verlosser – Kruisigen –
Verlies scherpt de Overwinning – zeggen ze –
De Klippen van het Oude Gethsemane –
Maken de kust geliefd – daarachter!
Bedelaars omschrijven – Diners – het beste –
Dorst lijden – brengt Wijn tot leven –
“Geloof” blaat – om begrip!
“Circumference”: ruimte, omvang. Het is een wiskundig begrip en betekent letterlijk de omtrek van een cirkel. Emily Dickinson geeft er haar eigen betekenis aan. Het verwijst naar het leven als een voortdurende cirkelgang, een kringloop van de natuur (de seizoenen, de tijden van de dag), van het leven (zaaien-kiemen-groeien-bloeien-verwelken-afsterven) en van de ziel (geboorte-jeugd-volwassen-ouderdom-sterven). Zo is het een metafoor voor alle ruimte die het omvat, bijvoorbeeld de ruimte van de geest of alles wat tijdelijk is (wat er op de aardbol gebeurt).
Achter de omtrek ligt de horizon, de ruimte van de eeuwigheid. Op de mtrek vindt het contact plaats met wat er buiten staat. Daar raken hemel en aarde, eeuwigheid en tijdelijkheid elkaar. Daar verwijst het concrete leven naar het kosmische, van het bekende naar wat onbekend is.
Mens- en wereldbeeld zijn voor Emily Dickinson niet binair of dualistisch. De eindige begrenzing van de bol (de aardel) opent juist de weg naar de oneindigheid (de hemel). Vandaar dat “Circumference” ook een metafoor voor extase is, voor de beleving van de eeuwigheid in het tijdelijke leven.
“Sabachthani” komt uit het gebed van Jezus aan het kruis: “Mijn God, mijn God, waartoe heb je mij verlaten?” (Mattheüs 27,46).
“Palm”: Palmtakken waarmee Jezus in Jeruzalem begroet werd aan het begin van de Goede Week. Het is een teken van de overwinning
“Calvary”: kruisweg, Golgotha. De Calvarieberg verwijst naar de lijdensweg van Jezus.
“Gethsemane”: de berg waar Jezus in de nacht voor zijn kruisiging verbleef en bad voor de zonden van de mensheid. Wie op de klippen van Gethsemanie strandt, waardeert de kust daarachter (de hemel) des te meer.
“Bleats” – gelovigen worden wel schapen genoemd.
Varianten:
– voor “best” (regel 22): “can” (kunnen);
– voor “Thirsting” (regel 23): “Parching” (Dorst hebben);
– voor “bleats” (regel 24): “faints” (gaat onderuit bij).