I should have been too glad, I see
I should have been too glad, I see –
Too lifted – for the scant degree
Of Life’s penurious Round –
My little Circuit would have shamed
This new Circumference – have blamed –
The homelier time behind.
I should have been too saved – I see –
Too rescued – Fear too dim to me
That I could spell the Prayer
I knew so perfect – yesterday –
That Scalding One – Sabachthani –
Recited fluent – here –
Earth would have been too much – I see –
And Heaven – not enough for me –
I should have had the Joy
Without the Fear – to justify –
The Palm – without the Calvary –
So Savior – Crucify –
Defeat – whets Victory – they say –
The Reefs – in old Gethsemane –
Endear the Coast – beyond!
‘Tis Beggars
————– Banquets – can define –
‘Tis Parching – vitalizes Wine –
“Faith” bleats – to understand!
J313/F283/1862
Ik was te blij geweest, zie ik –
Te hoog gegrepen – voor de beperkte wijsheid
Van de armzalige Levenscyclus –
Mijn korte Tijd van Leven had
Deze nieuwe Ruimte beschaamd – de tijd –
Die achter mij lag geblameerd.
Ik was te verlost geweest – zie ik –
Te gered – te weinig angst voor mij
Om het Gebed te kunnen zeggen
Dat ik gisteren – zo feilloos kende –
Die Ene Brandende – Sabachthani –
Dat hier – vloeiend wordt voorgedragen –
De aarde zou te veel zijn geweest – zie ‘k –
En de hemel – niet genoeg voor mij –
Ik zou de Vreugde hebben gehad
Zonder de Angst – die het rechtvaardigt –
De Palm – zonder Calvarieberg –
Dus Verlosser – Kruisigen –
Verliezen – scherpt het Winnen aan – zeggen ze
De Riffen – van het oude Gethsemane –
Maken de Kust bemind – ver daarbuiten!
Bedelaars kunnen
————– Banketten – het beste omschrijven –
Wie Dorst hebben – geven leven aan Wijn –
“Geloof” smacht – naar begrijpen!
De Palm is de palmtak waarmee Jezus in Jeruzalem begroet werd aan het begin van de Goede Week.
De Calvarieberg verwijst naar de lijdensweg van Jezus: de kruisweg.
Gethsemane is de berg waar Jezus bad in de nacht voor zijn kruisiging.
In een notendop van een magistraal gedicht vertelt Emily Dickinson over haar geloof en visie op het christendom. Een geloof trouwens dat verbonden is met het verstand dat graag begrijpt. Voor Emily Dickinson botsen geloof en verstand niet met elkaar.
Een van de centrale begrippen van Emily Dickinson is “Circumference” dat ik met “Omvang” vertaal. Het is de Goddelijke ruimte die haar in de natuur bevangt. Het is ook de onmetelijke ruimte van haar dichterlijke geest. Die geest kan de goddelijke ruimte dus ook bevangen. Er is een organische samenhang tussen beiden. Tegelijk geeft die ruimte ook de grenzen aan van haar menselijk bestaan. Als dichter steekt zij een licht aan, maar dooft zelf uit.]