I think the longest Hour of all
Is when the Cars have come –
And we are waiting for the Coach –
It seems as though the Time

Indignant – that the Joy was come –
Did block the Gilded Hands –
And would not let the Seconds by –
But slowest instant – ends –

The Pendulum begins to count –
Like little Scholars – loud –
The steps grow thicker – in the Hall –
The Heart begins to crowd –

Then I – my timid service done –
Tho’ service ’twas, of Love –
Take up my little Violin –
And further North – remove.

F607/J635/1863

Het langste Uur van alles vind ik
Wanneer de Wagons zijn aangekomen –
En wij op de Koets aan het wachten zijn –
Het lijkt wel alsof de Tijd

Gepikeerd – dat Vreugde aanbrak –
De Vergulde Wijzers stilzette
En de Seconden niet doorliet –
Maar het langzaamste ogenblik – stopt –

De Slinger begint weer te tellen –
Zoals kleine Schoolkinderen – hardop –
Meer en meer Stappen – in de Hal –
Het Hart begint druk te kloppen –

Dan – mijn bescheiden dienst gedaan –
Al was het een dienst van Liefde –
Pak ik mijn kleine Viool –
En vertrek ik – verder naar het Noorden.