If anybody’s friend be dead
It’s sharpest of the theme
The thinking how they walked alive –
At such and such a time –

Their costume, of a Sunday,
Some manner of the Hair –
A prank nobody knew but them
Lost, in the Sepulchre –

How warm, they were, on such a day,
You almost feel the date –
So short way off it seems –
And now – they’re Centuries from that –

How pleased they were, at what you said –
You try to touch the smile
And dip your fingers in the frost –
When was it – Can you tell –

You asked the Company to tea –
Acquaintance – just a few –
And chatted close with this Grand Thing
That don’t remember you –

Past Bows, and Invitations –
Past Interview, and Vow –
Past what Ourself can estimate –
That – makes the Quick of Woe!

J509/F354/1862

Als iemands vriend gestorven
Doet het scherpste zeer
Als je terugdenkt hoe hij in zijn leven liep
Op dat en dat moment –

Zijn kleding, op zondag,
Hoe zijn kapsel was –
Een gewoonte die niemand anders had
Verloren, in het Graf –

Wat was hij vol warmte, op zo’n dag,
Je kunt het moment bijna voelen –
Het lijkt zo kortgeleden –
En nu – is hij Eeuwen daarvandaan –

Hoe blij hij was met wat je zei –
Je wil de glimlach nog aanraken
En doopt je vingers in de vorst –
Wanneer was het? – Kunt u het zeggen –

Je vroeg gezelschap op de thee –
De Intimi – slechts een paar –
En praatte met Iets Groots heel nabij
Die zich niet meer van jou bewust is –

Voorbij de lieve Gebaren, en de Uitnodigingen –
Voorbij het praten, en de afspraken –
Voorbij wat Wijzelf kunnen waarderen –
Dat – geeft de Ergste Pijn!