I’ll tell you how the Sun rose
I’ll tell you how the Sun rose –
A Ribbon at a time –
The Steeples swam in Amethyst –
The news, like Squirrels, ran –
The Hills untied their Bonnets –
The Bobolinks – begun –
Then I said softly to myself –
“That must have been the Sun”!
But how he set – I know not –
There seemed a purple stile
That little Yellow boys and girls
Were climbing all the while –
Till when they reached the other side,
A Dominie in Gray –
Put gently up the evening Bars –
And led the flock away –
F204/J318/1861
Ik zal je verklappen hoe de Zon opkwam –
Strook voor Strook –
De Torenspitsen zwommen in het Paars –
Het nieuws kwam, als Eekhoorns zo snel –
De Heuvels maakten hun Hoeden los –
De Troepialen – zetten in –
Toen zei ik zachtjes tegen mijzelf –
“Dat moet de Zon geweest zijn!”
Maar hoe ze onderging – weet ik niet –
Het zag eruit als een paarse trap
Waarop kleine Gele jongens en meisjes
De hele tijd aan het klimmen waren –
Tot ze de andere kant hadden bereikt,
En een Dominee in ‘t Grijs –
Vriendelijk het hek van de avond sloot –
En de kudde wegleidde –
“Bobolink”: Troepiaal, een Noord-Amerikaanse zangvogel (Dolichonyx oryzvorus). Het is een trekvogel die elk jaar zo’n 20.000 kilometer van en naar de Zuidelijke streken van Zuid-Amerika aflegt. De zang moet klinken als ‘bob-o-link’. Het is een van de geliefde vogels van Emily Dickinson. Zij vindt het een zanger van klaagliederen.