Like Time’s insidious wrinkle
On a beloved Face –
We clutch the Grace the tighter
Though we resent the Crease
The Frost himself so comely
Dishevels every prime
Asserting from his Prism
That none can punish him

F1264/J1236/1872

Gelijk een Rimpel de Tijd verraadt
Op het Gezicht van een geliefde –
Klampen wij ons steviger vast aan de Gratie
Hoewel we de Plooi verafschuwen
Vorst op zich zo mooi
Verstoort elke bloei
En verzekert vanuit zijn IJskristal
Dat niemand hem kan straffen