“Mama” never forgets her birds,
Though in another tree –
She looks down just as often
And just as tenderly
As when her little mortal nest
With cunning care she wove –
If either of her “sparrows fall,”
She “notices,” above.

F130/J164/1860

“Mama” vergeet haar vogels nooit,
Ook al kijkt ze vanuit een andere boom –
Net zo vaak naar beneden
En net zo teder
Als toen ze haar sterfelijke nest
Met liefdevolle zorg weefde –
Zou een van haar “mussen vallen,”
Ze “ziet” het, van daarboven.