Of nearness to her sundered Things
The Soul has special times –
When Dimness – looks the Oddity –
Distinctness – easy – seems –

The Shapes we buried,
———dwell about,
Familiar, in the Rooms –
Untarnished by the Sepulchre,
The Mouldering Playmate comes –

In just the Jacket that he wore –
Long buttoned in the Mold
Since we – old mornings,
———Children – played –
Divided – by a world –

The Grave yields back her Robberies –
The Years, our pilfered Things –
Bright Knots of Apparitions
Salute us, with their wings –

As we – it were – that perished –
Themself – had just remained
———till we rejoin them –
And ’twas they, and not ourself
That mourned.

F337/J607/1862

Nabij zijn aan Alles waar ze van afgesneden is
Daar heeft de Ziel speciale tijden voor –
Wanneer het Duister – Vreemd lijkt –
Is blijkbaar – de Duidelijkheid – makkelijk –

Figuren die we hebben begraven,
———blijven rondhangen,
Vertrouwd, in de Kamers –
Niet aangetast door het Graf,
De Vermolmde Speelkameraad komt –

Met precies de Jas die hij droeg –
Ouderwets, met lange rijen knopen
Zoals wij – in vroegere dagen,
———als kinderen – speelden –
Een Wereld – van verschil –

Het Graf geeft terug wat het Gestolen heeft –
De Jaren, Alles wat van ons is afgenomen –
Schitterende Patronen van Verschijningen
Begroeten ons, met hun vleugels –

Alsof wij – het waren – die omkwamen –
Zij – waren gewoon gebleven
———tot we weer bij hen komen –
En zij waren het, en niet wij
Die rouwden.