On that dear Frame the Years had worn
Yet precious as the House
In which We first experienced Light
The Witnessing, to Us –

Precious! It was conceiveless fair
As Hands the Grave had grimed
Should softly place within our own
Denying that they died.

F924/J940/1865

Dat lieve Gestel hadden de Jaren versleten
Maar dierbaar als het Huis
Waar We voor ‘t eerst het Licht zagen
Was voor Ons, daarvan Getuige te zijn –

Dierbaar! Het was onvoorstelbare mooi
Alsof Handen vuil van het Graf
Zich zachtjes in de onze zouden leggen
Ontkennen dat ze stierven.