One dignity delays for all,
One mitred afternoon.
None can avoid this purple,
None evade this crown!

Coach it insures, and footmen,
Chamber and state and throng;
Bells, also, in the village,
As we ride grand along!

What dignified attendants,
What service when we pause!
How loyally at parting
Their hundred hats they raise!

How pomp surpassing ermine,
When simple you and I
Present our meek escutcheon,
And claim the rank to die!

#J98/F77/1859

Eén waardigheid wacht ons allemaal,
Op een achtenswaardige middag.
Niemand kan dit paars vermijden,
Niemand ontsnapt aan deze kroon!

De koets is verzekerd, en lakeien,
Aula en staatsie en publiek;
Klokken, ook, in het dorp,
Terwijl we plechtig paraderen!

Wat een deftige aanwezigen,
Wat een kerkdienst als we stil houden!
Hoe waardig bij het afscheid
Met hun honderd hoeden die ze opheffen!

Hoe pracht en praal het bont overtreffen
Als jij en ik eenvoudig
Ons bescheiden wapenschild tonen,
En het recht opeisen om te sterven!