Safe in their Alabaster Chambers

Safe in their Alabaster Chambers –
Untouched by Morning
And untouched by Noon –
Sleep the meek members
———of the Resurrection –
Rafter of satin,
And Roof of stone.

Light laughs the breeze
In her Castle above them –
Babbles the Bee in a stolid Ear,
Pipe the Sweet Birds in ignorant cadence –
Ah, what sagacity perished here!

F124/J216/1859

Veilig in hun Albasten Kamers –
Zonder dat de Ochtend hen raakt –
Noch het Middaguur –
Slapen de leden
———van de Wederopstanding gedwee –
Onder een Satijnen Overdek,
En Dak van steen.

Zacht lacht de bries
In haar Kasteel daarboven –
Brabbelt de Bij aan dovemans Oor,
Piepen de Lieve Vogels in een onbekend ritme –
O, wat een wijsheid ging hier verloren!

“Rafter”: dakspant, maar ook bekleding van uitvaartkist (Emily Dickinson Lexicon).
Van het gedicht zijn zes of zeven versies. Deze versie van 1859 is een van de weinige gedichten die tijdens het leven van Emily Dickinson gepubliceerd zijn, in de Springfield Daily Republican met als titel “The Sleeping”.

Twee jaar later, in een briefwisseling met Susan Dickinson veranderde Emily Dickinson de tweede strofe. Zij vroeg Susan Dickinson of het gedicht zo beter was:

Safe in their Alabaster Chambers –
Untouched by Morning –
And untouched by Noon –
Lie the meek members
———of the Resurrection –
Rafter of Satin – And Roof of Stone!

Grand go the Years –
———in the Crescent – above them–
Worlds scoop their Arcs –
And firmaments – row –
Diadems – drop – and – Doges – surrender –
Soundless as dots – on a Disc of Snow –

Veilig in hun Albasten Kamers –
Zonder dat de Ochtend hen raakt –
Noch het Middaguur –
Liggen de leden
———van de Wederopstanding gedwee –
Onder een Satijnen Overdek – En Dak van Steen!

Geweldig gaan de Jaren voort –
———in de Halve Maan – boven hen –
Werelden scheppen hun Bogen –
En Firmamenten – dwalen voorbij –
Diademen – vallen – en – Vorsten – doen afstand –
Geluidloos als stippen – op een Veld van Sneeuw –

Waarop Emily Dickinson nog twee varianten maakte voor de tweede strofe:

Springs – shake the sills –
But – the Echoes – stiffen –
Hoar – is the window –
And – numb – the door –
Tribes – of Eclipse – in Tents – of Marble –
Staples – of Ages –
———have buckled – there –

–

Springs – shake the seals –
But the silence – stiffens –
Frosts unhook – in the Northern Zones –
Icicles – crawl from polar Caverns –
Midnight in Marble –
Refutes – the Suns –

Lentes – schokken de fundamenten –
Maar – de Echo’s – sterven uit –
IJzig – is het raam –
En de deur – gevoelloos –
Familiegraven – in Tenten – van Marmer –
Krammen – van Eeuwen –
———zijn daar – vastgezet –

–

Lentes – schokken de verzegeling –
Maar stilte – laat het wegsterven –
Vrieskou komt los – in het Noorden –
Ijspegels – kruipen uit Arctische Grotten –
De Middernacht van Marmer –
Doet de Zonnen – teniet –

“Tribes – of Eclips”: familiegraven van overledenen (in deze context). Dus de leden van de Wederopstanding.
Uiteindelijk maakte Emily Dickinson een laatste versie door het gedicht van 1861 met beide varianten samen te voegen.