Savior! I’ve no one else to tell
Savior! I’ve no one else
———to tell –
And so I trouble thee.
I am the one forgot thee so –
Dost thou remember me?
Nor, for myself, I came so far –
That were the little load –
I brought thee the imperial Heart
I had not strength to hold –
The Heart I carried in my own –
Till mine too heavy grew –
Yet – strangest –
——-heavier since it went –
Is it too large for you?
F295/J217/1862
Verlosser! Ik heb niemand anders
———om het tegen te zeggen –
En daarom kom ik u lastigvallen.
Ik ben degene die u vast bent vergeten –
Herinnert u zich mij nog?
Niet, voor mezelf, ben ik zo ver gekomen –
Dat zou een te lichte last zijn –
Ik bracht u het keizerlijk Hart
Ik had niet de kracht om het te houden –
Dat Hart dat ik in het mijne droeg –
Daar werd het mijne te zwaar van–
Toch – veel vreemder nog –
———zwaarder werd sinds het wegging –
Is het te groot voor jou?
Deze tekst heeft Emily Dickinson naar haar vriendin Susan Huntington gestuurd.
In de manuscripten is een kortere variant gevonden:
Father – I bring thee – not myself
That were the little load –
I bring thee the departed Heart
I had not strength to hold –
The Heart I cherished in my own –
Till mine – too heavy grew –
Yet – strangest –
———heavier since it went –
Is it too large for you?
Vader – ik breng u – niet mijzelf
Dat zou een te lichte last zijn –
Ik breng u het verlaten Hart
Ik had niet de kracht om het te houden –
Dat Hart dat ik koesterde in mijn hart –
Daar werd het mijne – te zwaar van –
Toch – veel vreemder nog –
———zwaarder werd sinds het wegging –
Is het te groot voor jou?