Savior! I’ve no one else to tell
Savior! I’ve no one else
———to tell –
And so I trouble thee.
I am the one forgot thee so –
Dost thou remember me?
Nor, for myself, I came so far –
That were the little load –
I brought thee the imperial Heart
I had not strength to hold –
The Heart I carried in my own –
Till mine too heavy grew –
Yet – strangest –
——-heavier since it went –
Is it too large for you?
F295/J217/1862
Verlosser! Ik heb niemand anders
———om het tegen te zeggen –
En daarom val ik u lastig.
Ik ben degene die u bent vergeten –
Herinnert u zich mij nog?
Ook niet voor mijzelf, ben ik zo ver gekomen –
Die last zou te licht zijn –
Wat ik u bracht is het overweldigende Hart
Ik had niet de kracht om het te houden –
Dat Hart dat ik in het mijne droeg –
Daar werd het mijne te zwaar van–
Toch – ‘t vreemdst –
———nog zwaarder sinds het wegging –
Is het te groot voor jou?
Deze tekst heeft Emily Dickinson naar haar vriendin Susan Huntington gestuurd. In haar manuscripten is een kortere variant gevonden, waarbij de eerste vijf regels vervangen zijn door één: “Father – I bring thee – not myself” (Vader – ik breng u – niet mijzelf”).
Varianten:
– voor “brought” (regel 7): “bring” (breng);
– voor “imperial” (regel 7): “departed” (vertrokken);
– voor “strength” (regel 8): “power” (macht);
– voor “carried” (regel 9): “cherished” (koesterde).