Softened by Time’s consummate plush,
How sleek the woe appears
That threatened childhood’s citadel
And undermined the years.

Bisected now, by bleaker griefs,
We envy the despair
That devastated childhood’s realm,
So easy to repair.

F1772/J1738/Jaartal onbekend

Verzacht door het volle pluche van de Tijd,
Zo gladgestreken verschijnt de pijn
Die het fort van de kindertijd bedreigde
En de jaren ondermijnde.

Nu gebroken, door dieper verdriet,
Zijn we jaloers op de wanhoop
Die het rijk van de kindertijd verwoestte
En zo makkelijk te herstellen was.