Sweet – safe – Houses
Sweet – safe – Houses –
Glad – gay – Houses –
Sealed so stately tight –
Lids of Steel – on Lids of Marble –
Locking Barefeet out –
Brooks of Plush – in Banks of Satin
Not so softly fall
As the laughter – and the whisper –
From their People Pearl –
No Bald Death – affront their Parlors –
No Bold Sickness come
To deface their stately Treasures –
Anguish – and the Tomb –
Hum by – in muffled Coaches –
Lest they – wonder Why –
Any – for the Press of Smiling –
Interrupt – to die –
F684/J457/1863
Heerlijke – veilige – Huizen –
Blije – vrolijke – Huizen –
Zo statig en stevig verzegeld met –
Stalen Daken – boven Marmeren Zerken –
Die Blote Voeten buitensluiten –
Pluche Stoffen – over Satijnen Kussens
Strijken niet zo zachtjes neer
Als het gelach – en het geroezemoes –
Van hun Paarlen Mensen –
Geen Brute Dood – schoffeert hun Salons –
Geen Brutale Ziekte komt
Hun statige Schatten ontsieren –
Lijden – en Dood –
Zoemen voorbij – in geblindeerde Koetsen –
Dat zij zich maar niet – hoeven afvragen Waarom –
Sommigen – met hun Geforceerde Lachen –
Stoppen – om te sterven –
“Brooks”: stromen, rivieren, maar stoffen voor bekleding (bijvoorbeeld voor lijkwaden).
“Bank”: bank, oever, rivierbedding, maar ook kussen (zoals gebruikt bij een begrafenis).
Geeft Emily Dickinson sarcastische kritiek op de rijken van haar tijd, die zich afsluiten voor het echte leven? Of drijft ze de spot met begrafenisondernemingen die trieste rouw willen blinderen?